Başarımın engeli kaygı mı?

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Çevrimdışı busegül

  • *******
  • Join Date: Mar 2008
  • Yer: Adana
  • 20005
  • +360/-0
  • Cinsiyet: Bayan
  • Allah birdir ve Muhammed (s.a.v.) onun elçisidir.
    • Uyanan Gençlik
Başarımın engeli kaygı mı?
« : 15 Haziran 2009, 18:12:25 »
Nedir kaygı? Neden kaygılanırız yaşamda, başarıyla kaygının bağlantısı nedir? Öncelikle bunlara açıklık getirelim. Kaygı aslında, yaşamımızın her alanında olan, çoğunlukla da yaşamımızın olumlu bir parçasıdır. Burada önemli olan yaşanılan kaygının düzeyidir. Örneğin ÖSS�ye hazırlanan bir gencin yaşadığı süreç genel itibariyle kaygı barındırır. Fakat çevredeki uyarılarla beraber gelen beklentilerin fazla olması kişide aşırı derecede kaygı yaşanmasına neden olur. Bu durumda başarı yerine kişiye başarısızlık getirir. Aslında kaygının normal seviyede yaşanması kişinin yaşamını sürdürebilmesi için gereklidir. Öncelikle, yaşadığımız kaygının konusu ne olursa olsun bunu doğal bir durum olarak kabul etmemiz gerekir. Burada amaç kaygıyı ortadan kaldırmak değil, kaygıya yenik düşmeden, onu belli bir seviyede tutabilmeyi başarmaktır. Bu bize yapacağımız işler konusunda karar alma, odaklanabilme, yapılan işi önemseme ve ona göre önlemler alma noktasında faydalı olacaktır.

Şimdi, kişide kaygı yaratacak bazı düşünce kalıplarına bakalım ve bunların karşısında yazan soruları kendimize soralım, bu düşüncelerin gerçekle ne kadar bağdaştığını görelim. Bu düşünceler, sizi rahatsız ediyorsa bunları hayatınızdan çıkarmak ya da sizi olumsuz düşüncelere sevk etmesini engellemekse sizin elinizde!

Ben gerçekten mükemmel olmalıyım, evet evet bunun için çok çalışmalıyım.

Mükemmel ya da kusursuz olmak neden bu kadar önemli? Bu gerçekçi bir beklentimi? Ya da her şey mükemmel değilse bu bizim kötü olduğumuzu mu gösterir? Bizim elimizden geleni yapmamız, çaba sarf etmemiz yeterli olmaz mı?

Düşük not alırsam, başarısız olursam eğer, anneme, babama ve çevremdekilere rezil olurum, küçük düşerim, arkadaşlarım benimle alay eder, beni sevmezler.

Başarılı olmayı kendim için mi çevremdekiler için mi istiyorum? Çevremdekiler beni başarılı olduğum için mi seviyor ve değer veriyorlar? Özellikle de anne ve babam, sadece beni ders başarıma göre mi seviyor ya da değer veriyorlar? Ya da başarının ölçütü nedir, buna kim karar verir? İnsan sadece sınavlardaki başarılarına göre mi çevresindekiler tarafından değer görür ve önemsenir?

Bu ÖSS denemesinde bu kadar yanlışım çıktıysa ben gerçek ÖSSde de aynı yanlışları yapacağım, sınavı kesinlikle kazanamayacağım, off çok dikkatsizim çoook.

Bir denemede hata yapmış olmak bunun sürüp gideceğini mi gösterir? Ya da girdiğim tüm sınavlarda aynı yanlışları yapıp aynı yanılgıya düşeceğim anlamına mı gelir? Hatalar ve yanlışlar düzeltilemez mi?

Girdiğim sınavlarda heyecanlanıyorum, midem bulanıyor, kalbim yerinden fırlayacak gibi atıyor, nefes alamıyorum, terliyorum, kesin ÖSS de aynı duyguları yaşayacağım ve başarısız olacağım.

Hiç kaygı yaşamamak normal midir? Az düzeyde yaşanan kaygı motive edici değil midir? Çevrenizde sınava hazırlanan arkadaşlarınıza bir bakın onlarda bu tip kaygılar yaşamıyor mu? Sizin için çok önemli olduğunu düşündüğünüz bir sınav karşısında heyecanlanmanız ve kaygı duymanız normal değil mi?

İyi bir üniversiteyi kazanmalı ve en iyi bölümde okumalıyım. Yoksa iyi bir geleceğim ve kariyerim olmaz.

Sadece çok iyi üniversitelerden ve bölümlerden mezun olan kişilerin mi gelecekleri parlaktır? Sana göre normal olan üniversiteden mezun olan kişiler hayatta başarısız mıdır? Kariyer yapmak, iyi bir gelecek elde etmek sadece iyi bir üniversite bitirmekle ya da sadece gözde olan en iyi mesleği seçmekle mi sağlanır? Yoksa iş hayatında asıl önemli olan kişinin kendi yetenekleri, azmi, çabası ve başarısı değil midir?

Sonuç olarak şunu söylemek gerekir ki, duygu, düşünce ve bedenimiz arasında bir etkileşim vardır. Bu etkileşim mutluluğa ve başarıya da dönüşebilir, bize zarar veren bir çatışmaya da. Hayatımıza yerleşen bu düşünce kalıplarının bizi istediğimiz amaçtan uzaklaştırmasına engel olmalıyız. Kaygıyı olumsuz olma kalıbından çıkararak, düşünce biçimimizi değiştirerek, motivasyona dönüştürebiliriz. Kaygı duymak doğal bir durumdur, önemli olan kaygının bize zarar vermesini engellemek ve bize faydalı olacak bir hale gelmesini sağlamaktır.

Bu sizin elinizde! Kaygı başarının önündeki bir engel değildir. Yeter ki olumlu düşünülsün!

Kültür Akademi Rehberlik Uzmanı

Sonay AYDIN