« : 24 Mart 2009, 16:12:57 »
[b]Susarım bazen, anlatamam derdimi, gözyaşlarımı görmez kimse,
ağladım'derim, ağladığımı bilirsin en fazla dokunamazsın,saramazsın yaralarımı..
Sende susarsın, bu susuş bana ses olur, anlamazsın!
Seninde acıların vardır elbet söyleyemediğin konuşsan daha çok kanar mı?
oysa dinlerim ben seni çare olamam yaralarına ama, 'konuş'diyene kadar dinlerim..
çok sevdiğin istanbula gece erken iniyor artık gecelerle yaşıyorum ben kendimi siyahlara saklıyorum
çalınmış çocukluğuma inat, sarıyorum bütün çocukları sevgimle dünyada ölen her can,
benide götürüyor peşinde, sonra sabahlar doğuyor 'insan mıyım'diye soruyorum kendime..
Açıyorum pencereyi,soğuk vuruyor tenime elim gitmiyor kapatmaya, üşümeyi öğreniyorum!
her insan öldürene katil dememeyi çoktan öğrendim esirlik,
Demir parmaklıkların ardında değil umudun bittiği yerde başlıyor..
köşeye sıkışmış duygulara aşk diyorum bazen kendimi kandırıyorum böyle olmayan
bir aşka ağlıyorum o benden gittiğinde anlıyorum,içimde bir boşluk kalmadığını yalan söylüyorum,
olmak istemedğim biri gibi davranıyor arkamdan söylenen herşeye gülüyorum.
Kızmak neye yarar ki, insan duvara ne anlatabilir ki?
Benden nefret edenlere,sevenlerden daha çok güveniyorum..
İçimdeki sıkıntıya dur diyemiyorum bütün dünyanın sorumluluğu omuzlarımda..
Bu omuzlar ne kadar çeker bu yükü? 5 yaşıma geri dönmek isterdim saçları iki yandan toplu bir kız çocuğu olmayı özledim yaptığım aşırılıklar göze batmazdı 'çocuk işte'denirdi..
Ben şimdi büyüdüm mü?
Çok konuşuyorum, konuşmak çare olmuyor dertlere.. hiç konuşmasamda anlar mısın beni öyle dursam,baksam. Sertleşse bakışlarım git gide yinede anlar mısın beni biliyor musun?
Beni sessizliğimle anlayan hiç olmamıştı...[/b]
[quote][/quote]
|
3 Yanıt
3159 Gösterim