Konu: Rabbim her şeyin hayırlısını versin

[Black_house]

[img width=333 height=200]http://www.uyanangenclik.com/resimler/dini/karacaahmet.bmp[/img] Sık sık Karacaahmet mezarlığına giderim. Üsküdar'da Zeynep Kamil hastaesinin karşısında. Orada tefekküre dalarım. Kendi cenazemi hayal ederim. Bense her şeyi farkettiğim halde tabutun içinde giderken... sesimi çıkaramayacağım. Sonra o bedenim toprakla kapanacak... Ve yapayalnız kalacağım. Cenazeme gelenler beni terk edecekler. İyiliklerim ve kötülüklerimle baş başbaşa, kala kalacağım. Nasıl bir telaşa sürüklendiğimi anlatamam. Sizde kendi cenazenizi hayal ettiniz mi hiç? Etmediyseniz...Gözlerinizi kapayıp düşünün. Eyvahlar etmenin, keşkelerin fayda etmediğini... Ölümün size ansızın geldiğini düşünün. Sizde benim gibi telaşlandınız değil mi? Ve ölüm bize bir gün yüzde yüz gelecek, kesin gelecek. Bir süre sonra anlıyorsunuz ki: Önemli olan hayatta, arkamızdan bize hayır dua edecek insanlar bırakmak. Dost, eş, evlat, akrabaya sahip olmak... Sizi bilmem ama bunları düşününce uykularım kaçıyor. Gündüzleri rahatım kaçıyor. Bence ölümün gerçeğini keşfeden insan, hayatınıda anlamlı yaşar. Allah rızası için yapılan her şey ibadet olur... İbadet yalnız namaz kılmak, oruç tutmka değil... Her güzel davranış ibadet oluyor. Doğduğumuz andan itibaren bize verilen senaryoyu oynuyoruz. Bu oyunu iyi oynamakta elimizde, kötü oynamakta. Karşımıza çıkan hiç bir şey boşuna çıkmıyor. Sizin benim karşıma çıkmanız gibi... Unutmayalım ki, hiç bir zaman insanların tamamını mutlu edemeyiz. Bizdeki mutsuzluğun temelinde birbiri takip etme var. Kendimizi tanımadan, başkası iyi para kazanıyor diye onun peşine gidiyoruz. Hata yapıyor sonrada mutsuz oluyoruz. Sonra da bencillik başlıyor...Ben mutsuz oldum başkalarıda mutsuz olsun. Oysa hata yaptığımızda, bu benim için deneyim oldu diyebiliyor muyuz? Bu özentiyi giyim kuşamdada yapıyoruz. Sanki marka giymesek dışlanacakmışız gibi geliyor bize. Yeni göreve başladığımda yeni bir süper takım elbise satın aldım hemde marka. Nede olsa doktorum örnak olmalıyım güya. Öyle dolaşıyorum sağda solda. Doktorun havasından geçilmiyor dediler çevremdekiler. Sonra spor giyinmeye çalıştım. Bu defada insanlar: Bu nasıl doktor? Doktor dediğin böylee mi giyinir? O zaman anladım ki insanları memnun edemiyorum. Elbiseyi akşam eve gidince çıkarınca çıplak kalmıyor muyum? Ve ben olmuyor muyum? Marka olmak isiyorsam ben olacağım dedim. En iyi marka yüreğimiz ve beynimiz. Her şey gönlünüzce olsun, dememi beklemeyin sakın. Olmaz efendim. Gönül her şeyi istiyor, iyi kötü demeden. Rabbim her şeyin hayırlısını versin gönlümüze. Hayırlı Cumalar. Selam ve dua ile... Lokman Hakim - 25 Ekim 2013 Cuma