Konu: Resûlullâh Efendimizin (s.a.v.) Bazı isimleri

[gece_mavisi]

[img]http://www.uyanangenclik.com/gallery/1_06_05_14_2_52_12.jpeg[/img] Resûlullâh Efendimizin (s.a.v.) mübarek isimleri çoktur. En meşhur ismi [b]Muhammed[/b]'dir. Dedesi Abdülmuttalib ona bu ismi koyduğunda, "Senin atalarında olmayan bu ismi niçin verdin" dediler. "Gökte ve yerdekilerin onu çok öğeceklerini ümid ediyorum" demiştir. Zira Muhammed çok hamd ve senâ olunmuş; öğülmüş demektir. Diğer bir ism-i şerîfi [b]Mustafâ[/b]'dır. Allâhü Teâlâ Hz. Âdem evladından Hz. İsmail'i, onun evladından Kinâne'yi, ondan Kureyş'i, ondan Hâşimoğullarını, ondan da Resûlullâh Efendimizi (s.a.v.) seçtiğinden adı Mustafâ'dır. Resûlullâh Efendimizin (s.a.v.) ismi Kur'ân'da Muhammed, İncil'de [b]Ahmed[/b], Tevrât'da [b]Ahyed[/b]'dir. Bütün semâvî kitaplarda Resûlullâh Efendimizin (s.a.v.) isim ve sıfatları var idi. Bütün peygamberler Resûlullâh Efendimize (s.a.v.) iman etmiş ve Allâhü Teâlâ onlardan şöyle ahid almıştı: Ümmetlerinden Resûlullâh Efendimizin vaktinde bulunmak her kime nasîb olsa hepsi ona uyacak; ona yardım ve itaat edeceklerdir. Bazı meşhur isimleri şunlardır: [b]Dâî[/b]: Allâh'ın rızâsına davet eden demektir. Sâhibü'l-Hâtem: Mübârek iki omuzları arasında güvercin yumurtası büyüklüğünde Peygamberlik mührü var idi. [b]Fâtih ve Hâtem[/b]: hayır kapılarını ve rahmet hazinelerini açan, peygamberliği tamamlayıp tekmil eden demektir. [b]Miftâhu'l-Cennet[/b]: Cennetin anahtarı. Cennet Resûlullâh'dan (s.a.v.) önce kimseye açılmayacaktır. Resûlü'r-rahmet: Rahmet peygamberi, onun hürmetine kâfir ve müşriklerin azâbı ahirete bırakıldı. Zira o, âlemlere rahmet olarak gönderildi. [b]Câmi'[/b]: Bütün peygamberlerdeki kemalatı kendisinde toplayan demektir. Ümmetinden olan hakîkî âlim ve sıddîklar da bu vasfa sahiptirler. Zira onlar Resûlullâh'ın (s.a.v.) halifeleridirler. Bütün kemalatı Peygamberimizin nurundan almışlardır. [b]Nebiyyü't-tevbe[/b]: Onun hürmetine mü'minlerin ruhları boğazlarına dayanıncaya değin tevbeleri makbuldür. [b]Tayyib[/b]: Mübarek cesetleri, zâhiri ve bâtını, içi ve dışı pâk idi. Mübârek vücudlarından misk ü anberden daha güzel kokular yayılırdı. Bir çocuğun başını okşasa o çocuk diğer çocukların arasında güzel kokusuyla bilinir, buna Resûlullâh (s.a.v.) dokunmuş denirdi. Bir kimseyle musâfaha etse o gün o kimsenin elinde güzel kokusu kalır idi. Bir yerden geçseler onun geçtiği, güzel kokusundan bilinir idi. (Aleyhissalâtü vesselam) Kaynak: http://www.fazilettakvimi.com/tr/2014/1/12.html