Konu: Tarih Terimleri Sözlüğü

[D®agon]

[b]- A -[/b] Aforoz: Hıristiyanlık dininde papa ve kiliseye karşı gelenlere verilen cemaatten çıkarma cezası Ahilik: Selçuklu ve Osmanlılarda oluşan esnaf örgütü Akçe: Osmanlı Devletinin para birimi Anayasa: Bir devletin dayandığı temel esasları ve ana kuruluşunu gösteren belgedir. Anlaşma: Belli bir konuda veya konularda tarafların görüş birliğine varmasıdır Antika: Eski çağlardan kalma eser. Antikite: Eski Yunan ve Roma sanatına verilen genel ad. Antlaşma: İki devlet veya devletlerarasında yapılan yazılı sözleşmedir. Asimilasyon: İki veya daha fazla sayıda toplum ya da grubun kültürlerinin giderek bütünleşmesi veya kültürlerin erimesi. Kültürel yok oluş. Ayan: Bir şehrin ileri gelenleri. Osmanlılarda çoğu esnaf ailelerden oluşan sınıf Azınlık (Ekalliyet): İçinde yaşadıkları toplumda nüfusun büyük bir bölümünü oluşturan gruptan( din, dil) etnik köken gibi özellikleriyle farklı olan kesim

[D®agon]

[b]- B -[/b] Bab-ı Ali: Osmanlılarda sadrazam makamı. Hükümet. Balbal: Türklerde ölen kahramanların mezarının başına dikilen mezar taşı, öldürdükleri düşman sayısını da belirtir küçük heykelcikler. Balyos: Osmanlılarda Venedik elçisine verilen ad. Basit Devlet: Hukuk birliğinin bulunduğu devlet. Bedesten: Eşya alınıp satılan kapalı çarşı. Berat: Ferman, belge Biat: Bir kimsenin devlet başkanlığı veya hükümdarlığını tanımak. Birleşik Devlet: Devleti otoritesi birliği oluşturan ülkeler birliği. Burjuva: Yeniçağda Avrupada ticaretle uğraşan zenginlere verilen ad.

[D®agon]

[b]- C - Ç -[/b] Cizvit: Reform hareketlerinden sonra Katolik mezhebini korumak amacıyla kurulan tarikat. Cizye: İslami devletlerde Müslüman olmayanlardan alınan koruma vergisi, kafa vergisi olarak ta ifade edilir. Bu vergi askerlik çağı gelmiş, sağlıklı erkeklerden alınır. Cumhuriyet: Egemenliğin koşulsuz olarak halka dayandığı devlet şekli. Cülus: Osmanlı padişahlarının tahta çıkması. Cülus Bahşişi: Padişahlığın ilanından sonra askerlere verilen para. Çar: Rusya hükümdarlarına verilen ad.

[D®agon]

[b]- D -[/b] Darülfünun: Osmanlılarda üniversite Darüşşifa: Sağlık yurdu, hastane Demokrasi: Halkın egemenliğine dayanan yönetim şekli Devlet: Bir devlet yapısı içerisinde siyasal iktidarın örgütlenmesi ve belirlenmesi ile ilgili genel kuralların bütünü Devrim: Bir kurumun ya da toplumsal sistemi genellikle zor kullanarak yıkıp, yerine eskisinden farklı bir kurum ya da toplumsal sistem yaratma. Aşamaları a)Fikir aşaması b)İhtilal aşaması/halk isyanı c)Yeni düzen oluşturma çalışmaları Devşirme: Hıristiyan ailelerden alınan çocukların Türk ve İslam kültürüne göre yetiştirilerek devlet hizmetinde kullanılması. Dogmatizm: Otoritelerce ileri sürülen düşünce ve prensipleri değişmez kurallar olarak kabul eden görüş Dolmen: Uzun ve kaba taşların dikilmesi ve üzerine yassı taşların konulmasıyla oluşan barınak Duyun-ı Umumiye: Osmanlı devletine borç para vermiş alacaklı devletlerin paralarını geri almak için kurmuş olduğu yönetim(1881)Bu sorun nedeni ile Osmanlı Devleti ekonomik bağımsızlığını kaybetmiştir.

[D®agon]

[b]- E -[/b] Efsane: Ün salmış, dillere düşmüş olağanüstü olay. Egemenlik: Bir ülkede ulusun içinden çıkan, bir kişiye, gruba ya da tüm ulusa ait olabilen yönetme gücü. Diğer bir görüşle yönetim kaynağı olarak görülen güç. Enderun: Osmanlılarda devşirmelerin okuduğu saray okulu Endülüjans: Katolik kilisesinin günahlardan arınmak için halka sattığı af kâğıdı. Engizisyon: Katoliklerde dine aykırı davranışları araştırıp, cezalandıran kilise mahkemesi Engizisyon Mahkemeleri : Kilisenin başkanlığında toplanır, genellikle kilisenin öğretilerine karşı çıkanlara ölüm cezası verirdi. Ensar: Hz. Muhammete Medinede yardımcı olan Müslümanlar, ev sahibi. Enterdi: Katoliklerde papanın bir ülkede dini hizmetleri durdurarak hükümdarı cezalandırması. Bir ülkeyi kralı ile birlikte dinden atmak. Eşraf: Şeref ve itibar sahibi kimseler, ileri gelenler Etnik: Herhangi bir kültüre ait olma.