Konu: İbadetin Önemi Nedir?

[D®agon]

İbadet, insanı Allah’a ulaştıran, O’na yaklaştıran ve O’nunla buluşturan eylemin adıdır. Bir varlığa inanma duygusunu fıtratında taşıyan insan çağlar boyu evrene hâkim olan varlığa yani Allah’a ulaşmanın yollarını aramıştır. Vahiyle gönderilen peygamberler bu konuda ona yardımcı olmuş ve rehberlik etmiştir. Peygamberler Allah’a ulaşmanın en doğru yolunun ibadet olduğunu yaşayarak ve anlatarak insanlara göstermişlerdir. İnsan, ibadeti zikir, fikir ve şükür boyutlarıyla ve hakkıyla yapıp içselleştirdiği zaman daima Allah ile olur. Geniş anlamıyla ibadet olan zikir, fikir ve şükür kulluğun özetidir. Bunları özetleyen dua, bütün yönleriyle duayı özetleyen de namaz ibadetidir. Çünkü namaz kulun bütün organlarıyla Allah’a yönelmesi, manevi huzuruna doğru yol alması, yücelmesi ve Rabbi ile iletişim kurmasıdır. Bu şekilde iletişim kurabilenler ibadetlerinden tarif edilemez hazlar alırlar. Dilleri hayır söyler, gözü hayırda olur, kötü şeylere kapadığı kulağını iyi şeylere açık tutar, eli, ayağı ve bütün organları iyi işlere doğru hareket eder (Buhârî, “Rikâk”, 38). İbadet, evrende insanın yerini, konumunu ve sorumluluğunu göstermesi bakımından çok önemli bir dinî yükümlülüktür. İbadet eden insan her şeyden önce yaratıcısını tanır. O’nun büyüklüğünü, yüceliğini, eşsizliğini kavrar. İbadetiyle O’na yakın olmak, rahmetinden ve merhametinden faydalanmak ister. Kendisine verdiği nimetlere şükretmek için ibadeti en güzel bir vesile bilir. Kusurlarının bağışlanmasını bu yolla talep eder. İyi işler yapması konusunda Rabbinin yardımına başvurur. Kötü işlere düşmeye fırsat vermemesi için de O’na yakarır. İbadet edenler bu yolla manen ve maddeten dinç hale gelirler. Varlıklar içerisindeki sorumluluklarını kavrar ve bunu yerine getirirler. Mesela beş vakit namazın günün belli zamanlarında ve sürekli yapılması emredilmiştir. Bunun en önemli hikmeti, dinî bilincin ve Allah ile iletişimin canlı tutulmasıdır. Allah ile canlı tutulan iletişim insana ahlaki erdemler kazandırır. İbadetin kazandırdığı ahlaki özellikler sayesinde insan öncelikle kendi içinde tutarlı, kendisiyle barışık hale gelir. Bu barışık olma hali ailelerine, komşularına ve yaşadıkları her ortam ve çevreye yansır. Gerekli şartları yerine getirerek, haz alınarak ve bilinçli olarak yapılan ibadet insanda bir ümit ve iyimserlik meydana getirir. Bu duygu onu daima iyi işlere yönelmeye, kötülüklerden de kaçınmaya teşvik eder. Böylece ibadeti hayat tarzı haline getiren insan, yaratıcısıyla, kendisiyle ve çevresiyle barışık hale gelir. Kısacası ibadet, insana dünya ve âhiret mutluluğu kazandırır.