Konu: Tâif Kuşatması

[Ders Hocası]

Tâif’e ulaşan Sakîf ve Hevâzinliler, şehir surlarının kapılarını kapatıp şehrin kalesinde savaşa hazırlanmışlardı. Bir yıllık erzak depolamışlar ve savunmada kullanmak üzere taş toplayıp bunları atacak sapanlar yerleştirmişlerdi. Onların peşinden Tâif’e kadar gelen Hz. Peygamber, sağlam bir surla çevrili şehri kuşatma altına aldı. İslâm’a girmeyi veya teslim olmayı reddeden Tâifliler erzakları tükeninceye kadar savunmayı devamettirip sonunda ölüm kalım mücadelesine gireceklerini söylüyorlardı. Kuşatmanın ilk safhasında kalelerden Müslümanları ok yağmuruna tuttular. Atılan oklardan yaralananlar ve şehit düşenler oldu. Bunun üzerine ordugâhını biraz daha geriye çeken Hz. Peygamber, sur içine taş ve yanıcı maddeler atabilen mancınık; ayrıca surlara yaklaşıp tahrip etmekte yararlanılan sığır derisiyle kaplı tahtadan yapılmış debbâbe ve dabr denilen savaş araçlarını kullandırdı. Ancak savunma savaşını iyi bilen Tâifliler, surlara yaklaşmaya çalışan dabr ve debbâbelerin üzerine kızgın yağ veya kızgın demir atarak içindeki askerlerin surlara yaklaşmasına izin vermediler. Hz. Peygamber Tâif’ten çıkıp kendilerine sığınacak kölelerin âzad edileceklerini ilân etti. Bunun üzerine 20 civarında köle kaleden inmeyi başararak müslümanlara katıldı. Bir ay civarında sürdürülen kuşatmanın uzayacağı anlaşılınca, Resûlullah, arkadaşlarıyla bir durum değerlendirmesi yaptı. Nevfel b. Muâviye ed-Di’lî’nin, uzun süre beklenilirse Tâifliler’in teslim olmak zorunda kalacağı, kuşatma kaldırılırsa da artık onlardan müslümanlara bir zarar gelmeyeceği şeklindeki görüşünü, yerinde bulup kuşatmayı kaldırdı (8/630). Kuşatma sırasında on bir (veya on dört) şehitverilmişti. Kuşatmayı kaldıran Hz. Peygamber, Huneyn esir ve ganimetlerinin bekletildiği Ci’râne’ye hareket etti. Tâif’ten ayrılırken,  Tâifliler aleyhinde bedduada bulunması istenince, Allah’tan onlara hidayet nasip etmesini ve onları Müslüman olarak kendisine göndermesini istedi. Resûl-i Ekrem’in bu sözleri, Tâif’in kan dökülerek fethedilmesini istemediği ve Tâif halkının müslüman olarak kendisine gelmeleri beklentisi içinde fethi tehir ettiği şeklinde de yorumlanmıştır. Gelişmeler bu yorumu teyid etmektedir. Şöyle ki, Mekke pazarını kaybeden ve İslâmiyet’e giren komşu kabileler tarafından çepeçevre kuşatılan Sakifliler müslümanlarla savaşarak başa çıkamayacaklarını anlayınca, 9/630 yılında Medîne’ye bir heyet göndererek İslâm'ı kabul ettiler.