Konu: Huzâalıların Mekke Hakimiyeti ve Amr b. Luhay

[Ders Hocası]

Cürhümlüler’in Mekke hakimiyeti sırasında Güney Arabistan’daki sel felâketi (seylü’l-arim) yüzünden kuzeye göç ederek Mekke civarına gelen Huzâa kabilesi, Amr b. Luhay liderliğinde Cürhümlüler’le yaptıkları savaşta onları mağlup ederek şehirden çıkardı. Cürhümlüler Hacerülesved’i yerinden söküp bir yere gömdükten ve Zemzem Kuyusu’nu kapatıp yerini belirsiz hale getirdikten sonra tekrar ilk yurtları olan Yemen tarafına gittiler. Cürhümlülerle Huzâa arasındaki savaşta İsmailoğulları, sayılarının azlığı sebebiyle taraf olmadı ve Benî Huzâa ile anlaşarak şehirde kalmaya devam etti. Huzaalılar zamanında kabilenin ileri gelenlerinden Amr b. Luhay, Mekke ve Kâbe idaresini eline alınca tevhid geleneğini bozup şehirde putperestliğin başlamasına sebep oldu. Bundan dolayı “Arabistan’a putperestliği sokan kişi” olarak tanınır. Amr b. Luhay, bir iş için gittiği Suriye’nin Belkâ yöresindeki Meâb’da (Moab) burada yaşayanların putlara taptığını görmüş, ilk defa karşılaştığı bu manzara karşısında hayrete düşerek bunların mahiyetini ve niçin taptıklarını sormuştu. “Bunlar bizim tanrılarımızdır; düşmanlarımıza karşı zafer kazanmak için onlardan yardım isteriz, bize yardım ederler; kuraklıkta yağmur isteriz, yağdırırlar” cevabını alan Amr, Arabistan’a götürmek üzere bir put istemiş ve onlar da kırmızı akikten yapılmış Hübel adlı putu vermişlerdi. Putu Mekke’ye getiren Amr, onu Zemzem Kuyusu’nun üst tarafına Kâbe’ye yakın bir yere koymuş ve herkesi bu puta tapınmaya çağırmıştı. Diğer bir rivayete göre Amr b. Luhay Hübel’i el-Cezîre’deki Hit şehrinden getirmiş ve Kâbe’nin içine yerleştirmiştir. O tarihten itibaren halk Hz. İbrahim’in tebliğ ettiği, Allah’ın birliği (tevhîd) esasına dayalı Hanîf dinini bırakarak putperestliği ve çok tanrıcılığı (politeizm) benimsediği için bu hadise Araplar’ın İslâmiyet’ten önceki tarihlerinde bir dönüm noktası sayılır. Amr, Hübel’den başka putlar da dikmiş ve rivâyete göre putlara bahîre, sâibe, vasîle ve hâmî adlarıyla bazıhayvanların adanması âdetini de ilk o başlatmıştır. Bu âdete göre Câhiliyye devrinde deve ve koyun gibi bazı evcil hayvanlar putlara adandıktan sonra serbest bırakılır; böylece kutsal bir mahiyet kazandığına inanılan bu hayvanlardan bazı istisnalar dışında bir daha faydalanılmazdı.