Konu: Manevi Sevinç

[kardelen]

Este'izü Billâh Bismillâhirrahmânirrahîm "tetenezzelu aleyhimul melâiketu " (FUSSİLET Suresi Âyet - 30) (- Allah’a yönelip dîni ikame edenlere - melekler inerler.) tetenezzelu : iner aleyhim : onların üzerine, onlara el melâiketu : melekler Bu müjde, mü’minler’in kalbine füyuzat-ı ilahiyye gelmekle insanın içinde duyduğu manevi bir sevinçtir. Hatta Namaz kılarken bazan bir ferahlık meydana gelir. İşte bu ferahlık, müjde eden Melaikedir. Müminlerin dereceleri yükseldikçe hem Hafaza Melekleri hem de bu ayetten beyan edilen müjde melekleri tarafından gece gündüz müjdelenir. Kafirleri de  Hafaza Mealikesi idare eder. Fakat onların bu sınıf müjde  Melaikesi yoktur. Eğer bir kimse müslüman olduğu halde kalbinde böyle bir ferahlık duymuyorsa Melaike’nin müjdede bir kusuru yoktur. Lakin kasır olan mahall-i idraktır ki, o da insanın  kalbidir. Nitekim Resulüllah Efendimiz(s.a.v): "(Lâ tedhulül-melâiketü beyten fîhî kelbün)" buyurmuşlardır. Nasıl ki içinde kelb(köpek) bulunan bir eve melek girmezse, içinde iblisin vesvesesi bulunan kalb evine de melaike girmez. Bu sebepten bu gibi kalblere hiçbir surette müjde vâki olmaz.