Sorular ve Cevaplar => Bilgi Bankası => Edebiyat ve Hobi => Konuyu başlatan: kardelen - 18 Nisan 2008, 22:41:37

Başlık: Kardelen yazıları
Gönderen: kardelen - 18 Nisan 2008, 22:41:37
Kışın soğuğuna aldırmadan, karların engellemesine inat, binbir güçlükle tomurur kardelen.
Amacı, bir an önce baharı müjdelemek, güneşe ulaşmak, kendini göstermektir.
“Ben buradayım” “bende varım bu hayatta” dercesine karların altından başını gösterir.
O muhteşem güzelliği gören gözler, bu güzellik ve çetin şartlara direnen iradeye imrenerek bakar.

Kıskanır belki de onu, bana verilen bunca imkana rağmen hayata ve topluma ne kadar duyarsızım,
ne kadar sorumsuzum,
şu küçücük bitki bile görevini azimle başarıp varlığını ispatlarken biz insanlar ne kadar tembel,
ne kadar vurdum duymazız.
Ne görevlerimizi tam yapabiliyoruz, ne kendimize saygı duyuyoruz, nede başka insanlara…
Oysa küçücük bir bitki, bir çok ders veriyor bize, duyan kulaklara, gören gözlere, düşünen beyinlere…
Başlık: Ynt: Kardelen yazısı
Gönderen: Ensar - 18 Nisan 2008, 22:56:29
 Bir katkıda benden. '' İnsan inandığı gibi yaşamasazsa, yaşadığı gibi inanmağa başlayacağını da '' farketmeli. Herşey gönlünce olsun.  ggüüll
Başlık: Ynt: Kardelen yazıları
Gönderen: kardelen - 08 Haziran 2008, 08:11:35
Bir dağ çiçeği kardelen...Yüreğimin buz tutmuş tepelerinde devrim başlattı.
Hazır değildim şevkatine,ilgisine ama muhtaçtım.
Hırçındım, kırıcıydım tıpkı kardelenin üzerine yağan kar misali... (http://www.uyanangenclik.com)

Gecelerin çaresiz kollarına gizlediğim ürkek beni,gözyaşlarımı, koynunda beslediğim isyan eden, haykıran ama duyulmayan çığlıklarımı saklıyordum.

Yüreğimin buz kesmiş tepelerinde isyanıma isyan eder gibi baş kaldırıyor kardelen ve ben tek tek öpüyorum yıldızları gözlerinden,
zifir karanlık dünyamda bir ay doğumu....
Aydınlığa eriyor karanlıklar, gündüzler buz tutmuş,yarınlara umut, güneş oluyor kardelen.
Isınıyorum, aydınlanıyor dünyam...
Vuslatı yaşıyorum,her salisede, zamana sığamıyorum, yokum, ne dünde ne bugünde, ne yarında...
Dünüm, bugünüm yarınlarım kayıp...
Meçhul adreslerde gözümün gördüğü her kapıyı çalıyorum, kuru bir yaprak misali savruluyorum neredeyim? 
Neler yapıyorum bilmiyorum....
Eşiğinde bekliyorum dost sandığım kapılardan biri açılacak diye her saniye binlerce yıl gibi...
Gözlerim yaş dolu kapılarda kalıyor, ben yavaş yavaş tükeniyorum!
Dar ağacında umutlarımı ilmiğe geçirirlerken,inandığım tüm değerlere kurşunlar sıkarken isyanıma isyan ediyor kardelen...
Gözlerimden yaşları siliyor..izin vermiyor bitişime...

Başlık: Ynt: Kardelen yazıları
Gönderen: kardelen - 08 Haziran 2008, 08:19:53
Kayıp kimliklerin bulunduğu meçhullük diyarından göç ettim,düşler kuruyorum, yok karanlıklar siyahlar,
binbir renk doldurdum yüreğimin çorak ovasına, bayırına, en güzel maviler benim, en güzel düşler,en güzel enlere kucak açıyorum.

Kışlar bahara dönüş yaptı,umutlar göz kırpıyor, artık umut türküleri söylüyor dilim...
Yarınlar güzel olacak...
Özgürce uçurtmalar uçuracak masumluğun sembolü çocuklar uçsuz bucaksız maviliklerde...

Daralmayacak gökyüzü gözümde,mahpus olmayacak özgürlükler,zincir vurulmayacak güvercinlere kırılmayacak kanatları,
olmayacak kavgalar,silahlar,anneler secdeye varacak şükür için yaradana....
İzin vermeyeceğim yüreğimin kırılmasına, kabul etmeyeceğim,sokmayacağım herkezi gönül bahçeme....

Umud ediyorum... Yüreğimin buzlarını eritiyor kardelen...Ve kardelen...

'Yarınlar güzel olacak' diye bir türkü tutturmuş.Soluyor.Gidiyor...
Fark edemiyorum soluşunu...
Oysa ki; ne zemherilerden çıktık beraber hayata döndük,sevgiye,güvene dostluğa inanmıştık...
kimseye boyun eğmedik...
Bir sabah kalktım kardelen solmuş...
O solgun halinde bile gülümsüyor,solgunluğu bile güç veriyor bana...
'Umudunu kaybetme...Yarınlar güzen olacak..' diyor sanki...


Hasretini gözlerime bakarak yok etmeye çalışırcasına gidiyor...
O gitsede.....Beni terk etsede bekliyorum.
Yağmur yüklü bulutlarla, en güzel mavilerimle,masum çocuk yüreğimle...

Susuyorum; suskunluğum çığlık çığlık umut oluyor umutsuzlara...

Susuyorum; suskunluğum isyanım,inancım,sabrım...

Susuyorum; seni benden çalanlara inat bu suskunluğum...

Seviyorum; hasreti, yalnızlığı sensizliği bile...

Biliyorum; yarınlar güzel olacak! ...
Zamana sığınmıyorum; zaman unutmak isteyenler için çare, ben seni unutmak istemiyorum ki.
Asi çiçeğim; ölüme inat, zulüme inat...
Seni benden alanlara inat....
Sessizliğin sesi ile haykırıyorum....Duymayan kalmasın...
İnadına yaşayacağım.Mutlu olacağım...Seni seveceğim...

Duymayan kalmasın...

Yarınlar güzel olacak...

Başlık: Ynt: Kardelen yazıları
Gönderen: pover - 08 Haziran 2008, 08:24:15
103 güzel bir yazı olmuş kardelen adminim   vvv

                ggüüll            frrr


Başlık: Ynt: Kardelen yazıları
Gönderen: kardelen - 08 Haziran 2008, 22:10:30
Kahramanlar,Çocukların gözü ile de bakabilmeli.

Onlar yazın da kışın da tadını çıkarmayı biz büyüklerden daha iyi biliyorlar.
Yaşam istekleri taze ve her hadiseden bir şeyler öğrenmeye açıklar.

Yazın eve girmeyi hiç istemezdim. Geç saatlere kadar oynamaktan bıkmazdık.
Arada kavgalar, kıskançlıklar, küskünlükler olurdu.
Çocukların arkadaşlıkları büyüklerin arkadaşlıklarından daha sağlam.
Birbirimize ihtiyacımızın olduğunu bildiğimizden küskünlükleri unutuverirdik.
Hatta anne ve babalarımızın dargınlığı bizim beraber oynamamıza engel teşkil etmezdi…
Çocukluğumu ilkbahara, gençliğimi yaza, orta yaşlarımı sonbahara, yaşlılığı da kış mevsimine benzetirim.

Büyüdük!

Rüzgâr gibi geçti yıllar, yaz geçti. Şimdi sonbahar, önümüz kış…
Ağaçların yaprakları gibi soldu saçlarımız.
Kışın beyaz kefen giymiş gibi yeryüzü. Kuşlar da olmasa büsbütün ölüm geziyor her tarafta.
Kelebekler nerede? Sinekler rahatsız etmiyor. Çiçekler, onlar da yok…
Beyaz cansız bir örtüyle kaplanan yeryüzü bir daha canlanmaz gibi görünüyor.

İlkler, öncüler; zafere giden yolu onlar açar, ilk kurşunu onlar yer. Çoğu zaferi göremez.
Zafer kutlamaları geridekilere kalır. Ganimeti paylaşanlar da geridekilerdir... (http://www.uyanangenclik.com)

Öncüdür kardelenler!
Yeryüzünün kefenini delip kahramanca, başları dik boy gösterirler.
Belki kardelenlerin başlattığı bir hareketin devamıdır bahardaki şenlik.
Rengârenk çiçeklerin açışını ve kelebeklerin uçuşunu, cıvıl cıvıl çocukların coşkusunu göremez onlar…
Öncüdür onlar; yol açar, çığır açar geriden gelenlere.

Acaba kardelenler aceleci mi, cesur mu?
Onlar öncülük etmese gelmez mi bahar? Geride kalsalardı(başkaları gibi) daha güzel bir ortamda mı gelirlerdi?
Bilinmez…
Ama kardelenler hallerinden şikâyet de etmiyorlar.
Çünkü kahraman onlar.
Başlık: Ynt: Kardelen yazıları
Gönderen: dicle - 08 Haziran 2008, 22:12:02
Yüreğinize sağlık. Selam, saygı ve sevgiler.
Başlık: Ynt: Kardelen yazıları
Gönderen: kardelen - 08 Haziran 2008, 22:18:42
Müstesna bir mekanda, istisna bir çiçekti yalnızlığımız...
Adın kardelendi;
Karlar kalkmadan yüreklere vurulan isyanın, bedeni infilakıydı açıklaması.

Kargaların ötmeye başlayıp, bülbüllerin sustuğu coğrafyanın nadide çiçeğiydin.
Kutlu haykırışı temsil eden , bebelere isim olan.

Ulu çamlar fırtınalı diyarlarda ve zamanlarda yetişirmiş. Sen buna amadeydin.
Avuçlarına sayılan iltimaslara prim vermedin. Tek başına kalsan da, hep bir gün; Sırtına basıp yücelenleri düşündün...
Görmesen de hissettin, sabrettin.

Rahatın ve rehavetin, ideallerin ölüm döşeği olduğunun farkındaydın.
Atalet gösterenlerin; Adalet kaybedeceği ihtarını çok yaptın...Dinletemedin...

Sevgiyi saygıyı başucuna yastık, azmi, kararlılığı, mücadeleyi bedenine dayanak, Allah korkusunu, günahları ruhuna barınak yaptın.
“Ümitvar olunuz.”, “Gevşemeyiniz üzülmeyiniz” tebessümünü yansıttın.
“En üstün...” olduğunu bilmeyip, zillet içinde yaşayanlara, izzet tavsiye ettin.

Ah!..Sendin dağlarda, buzlu çamurları delip başını çıkaran...
Güneş, Ay sana benzemek bezenmek isterdi. Gökyüzü ışık yağdırırdı semalardan... (http://www.uyanangenclik.com)

Sana aşıktı kuşlar, sana pervaneydi bütün uçuşlar. Sabır ağacının özgün bir meyvesiydin.
O kadar tasasız ve gamsızdın ki dünyaya; O kadar da yakın Allah’ a...

Dillere vurulan perçinin,yüreklere mıhlanan derdin, sessiz isyanıydın.
Sağnak sağnak yağan belaların, sabahlara kadar bekleyen neferiydin; Onun sevgi olduğundan habersizleri düşünerek.

Sen Zeynep’tin,
sen Sümeyye,
sen Hümeyra,
sen çiçektin, sen kelebek sen isyankar Süreyya...
Yüreği kanayan yüzünden tebessümler fışkıran, hercai bir menekşe...Uzak diyarların asık suratlısı, hırçın bakışlısı değil; Yakın mesafelerin huzur bahçesi, muhabbet bülbülüydün...

İstasyonlarda, meydanlarda, destanlarda, dualarda,
derin nefes aralıklarıyla;
Beklenen, istenen, özlenen, kükreyensin...

Sen kardelensin.Kardelen sen.
Cihan yansın bin kere,Başını öne eğersen!...



Zekeriya EFİLOĞLU/Gaziantep
 
Başlık: Ynt: Kardelen yazıları
Gönderen: Nazenin - 08 Haziran 2008, 22:50:46
Kardelenlerin Hüzünlü Öyküsü  

Dünyanın her tarafında renk renk açan ve bu mavi gezegene güzellik katan çeşit çeşit çiçekler var. Her birinin kendine has şivesi, kokusu, rengi, tadı insan ruhunu rahatlatıyor ve ona yeni ufuklar açıyor. Kişilerin favori çiçekleri vardır, küçük yaşlardan itibaren… Laleler, zambaklar, papatyalar, karanfiller, güller, yaseminler, menekşeler vb. Onlara bir başka ilgi gösterirler, sevdiklerine onunla birlikte giderler. Ruhları o çiçeklere ne hikmetse daha yatkın, onların sevdası bir başkadır. Solmasını, pörsümesini bir gün hazan vurup sararıp solmasını nasıl isterler ki? Onların kitabında “çiçeği soluncaya kadar seni ölünceye kadar” anlayışı yazmaz, bu düşünceyi çok sığ bulurlar ve kendilerine yakıştıramazlar. Erbabının onlara ilgisi bir başkadır. Belki bu aşırı ilgideki zaafiyet bazılarına marazi bir ruh haleti gibi gelebilir. Bence onların varlığı; tadı kaçan, havası bozulan, ozon tabakası delinmeye doğru giden bu dünya için büyük bir şanstır.

İnsanların çiçeklerden, çiçeklerin insanlardan bir nedenle ayrılıp gitmesi, sılaya düşmesi acı olur. Belli bir dönem ayrılık olsa da o özlemle kavrulur dururlar, asker yolunu gözler gibi heyecanlı bir bekleyişin kurbanı olurlar. Sayılı günler gelip geçince, yeni bir baharla hasret bitince çiçeklerin açışı bir başka olur. Yanaklarında tebessüm goncası açar, yeniden dirilişi kendine has diliyle hatırlatırlar. Toprağın bağrından zarif edasıyla başını çıkarır, etrafı merakla süzer, tanımaya çalışırlar bu yeni alemi. Kendilerine hoyratça basıp geçen değil, öpüp koklayan, bağrına basan “sevgi kahramanlarını” iştiyakla beklerler. Onları esas üzen ilgisizlik, sevgisizlik ve umursamazlıktır.

Benim derdim çiçekler içinde bir çiçekten yana. Tüm çiçekler yazın baharda açarken kardelen kışın karda açar. İsmi de zaten ondan gelir. Siz, hiç karın buzun kalktığı yerlerde bin bir zorlukla mücadele ederek varlığını cihana duyurmaya çalışan kardelenlere rastladınız mı? Dünyanın çok farklı iklim ve coğrafyasında yetişen kardelenleri, onların bahçıvanlarını duydunuz mu?  Onları içtenlikle alkışlayıp merhaba dediniz mi? Yoksa onların sadece tablolardaki resimlerini mi gördünüz? Bir kardeleni büyütmenin, yetiştirmenin hiç çilesini çektiniz mi? Ya da onların boy atıp büyümesinden zevk aldınız, hoşlandınız mı?

“Kışı görmeyen baharın kıymetini ne bilir” diyen söz sultanı ne kadar haklı değil mi? Kardelenlerin dili olsa da konuşsa kim bilir bizlere hangi yanık türkülerden ağıtlar yakar, ya da içli bir şiirden nağmeler mırıldanır. Kardelenlerin çileli hayatı bir destandır. Dünyada fazla güngörmezler. Onlar benim gözümde ideal insanları çağrıştırırlar. Yaşamak için değil, yaşatmak için bir hayat sürerler. Ölümleri diriliş kapısını aralar. Önemli olan bu gökkube altında “hoş bir sada” bırakabilmektir derler kendilerince…



Nail Küçük
Başlık: Ynt: Kardelen yazıları
Gönderen: kardelen - 08 Haziran 2008, 22:55:15
  tşkk  Nazenin kardeşim.  aarroo

                      asss

                            (+)
Başlık: Ynt: Kardelen yazıları
Gönderen: leylak - 11 Haziran 2008, 10:53:13
             
ARAYIŞ
GÜL NEDEN MASUMDUR BENDE BİLMİYORUM
DÜŞÜNÜP BULMAYA ÇALIŞIYORUM
SEVDA NEDEN GARİPTİR ASLA ANLAMIYORUM
DÜŞÜNÜP BULMAYA ÇALIŞIYORUM

BİR PINAR BAŞINDASIN GENE BAŞINDA YAZMAN
ELLERİNDE O KOCAMAN AMA NARİN GÜĞÜMLER
HER ZAMANKİ TEBESSÜMÜN BAKIŞIN VE O GÜZEL GÖZLER
DÜŞÜNÜP DÜŞÜNÜP BULMAYA ÇALIŞIYORUM

KİMSİN SEN BİLİYORUM AMA TANIMIYORUM
KALBİM SENDE AKLIM SENDE FİKRİM SENDE
HER AN YANIMDASIN NEFESİN SANKİ BEDENİMDE
DÜŞÜNÜP BULMAYA ÇALIŞIYORUM

İŞİM SENSİN AŞIM SEN VAKTİMDE SEN
HATTA EVDE ASYAM SEN OLDUN ARTIK
GÖNLÜM VİRANE OLDU KALBİM YIKIK
DÜŞÜNÜP BULMAYA ÇALIŞIYORUM

KARDELENE AŞIKTIM HEP ZATEN
KARI DELİP KAFA TUTMUŞTU GÜNEŞE
SEVİYORUM DUYSUNLAR İLAN EDİYORUM HERKEZE
DÜŞÜNÜP DÜŞÜNÜP SENİ BULMAYA ÇALIŞIYORUM

Cengiz CEYLAN


   


 
Başlık: Ynt: Kardelen yazıları
Gönderen: kardelen - 17 Haziran 2008, 20:03:35
KARDELEN

Hikayeler anlatayım seni avutmak için
Uykusuz gözlerine uyku gelsin diye ninniler söyleyeyim
Korktuğun zaman sarıl bana
Yüreğinde duyma yalnızlığı
Yalnızlık sana göre değil
Ümitsiz kaldığında aç avuçlarını rahmete
Ümitsizlik senden çok uzaklarda
Sevgiden demetler dağıt etrafına
Çünkü sen nefreti unutturacaksın dünyaya
Korkuların olmayacak senin
Sen fırtınalara karşı duracak
Ayazlara inat edeceksin
Bir dağ başında kimsesizken
Yalnız olmayacaksın
Sen aydınlığa koşacak bir kardelen çiçeğisin.
 
Başlık: Ynt: Kardelen yazıları
Gönderen: Halime - 17 Temmuz 2008, 19:47:58
   asss
  çok güzelmiş ellerine sağlık kardeşim  (+)   tşkk
Başlık: Ynt: Kardelen yazıları
Gönderen: ayşegül - 16 Eylül 2008, 08:35:31
hepside çok güzel tşkk 103
Başlık: Kardelen yazıları
Gönderen: Güneş - 08 Ekim 2008, 21:26:37
kardelen çok güzel
Başlık: Kardelen yazıları
Gönderen: hataylı - 04 Aralık 2008, 21:34:59
gerçekten çok güzel yüreğinize sağlık
Başlık: Kardelen yazıları
Gönderen: falcon42 - 14 Ocak 2009, 21:06:11
 asss

Bütün duyguları bir deftere yazmanın
Dertlerini duymayan duvara anlatmanın
İçinde ne var ise hep içine atmanın
Ne demek olduğunu bilir misin kardelen

 103  Güzel bir paylaşım
Başlık: Kardelen yazıları
Gönderen: kardelen - 07 Şubat 2009, 20:55:02
(http://img5.imageshack.us/img5/7770/kardecw3.jpg)

Kardelenler umut kokar...

Kışın, o soğukta, yokluklar içinde, karlar arasından bir çiçek belirir..
Issızlık ve sessizlik içinde, hem zarif hem de dimdik..
Yılmayan ve korkmayan ama yüreği yanıklara merhem olan bir çiçek..
Adı kardelen..
Karların arasından süzüle süzüle çıkan bir bahar müjdecisi..

Kardelen.. Karları delerek gelen.. Yüreklere su serpen.. Gönüllere ümit eken..
Adı ümit kokan.. Kokusu bahar olan.. Bahara meftun olan..
Onu görenler bilirler ki bahar gelecek..
Alımıyla çalımıyla, edasıyla nazıyl a, sevdasıyla sazıyla bahar gelecek..

Çok fazla yaşamayacağını bilir kardelen..
Baharı göremeyeceğini de.. Vazifesi baharı müjdelemektir..
Nasıl her gecenin bir gündüzü var, aynen öyle de, her kışın da baharı vardır der..
Baharı müjdeler ve o güzellikleri görmeden gider..

Kardelenler kendilerini düşünmezler.. Baharı ateşler öyle giderler..
Yaşama arzusuyla gelmemiştir onlar yeryüzüne..
Çünkü bilirler ki zemin buna müsait değildir.. Ümit tomurcuğudur onlar..
Yürekleri ümitlendirir, gönülleri heyecanlandırır, kıvılcımı çakar ve sessizce giderler..
Bunun adı canını ortaya koymaktır.. Bunun adı fedakarlıktır..

İnsanlar içinde de kardelen misali insanlar vardır..
Dayanıp darılmayan, azmedip yılmayan ve hele ümitsizliğe asla kapılmayan fedakar insanlar..
Onların derdi tasası insanlıktır.. Kardelen gibi yükseklerde yaşar, ıssızlığı ve sessizliği severler..
Severler, çünkü bulundukları yer zirvedir ve kimsesizdir..
Korkmazlar hiç bir zaman, dimdik ayakta dururlar..
Ne kar aman verir, ne dağ diz çöker önlerinde ama onlar sevdalarını haykırırlar..
Yaşatmak için yaşar, yaşamak için ölürler..
Kardelenler gibi fedakardır onlar..


Alıntı
Başlık: Kardelen yazıları
Gönderen: falcon42 - 08 Şubat 2009, 11:12:53
 tşkk  103
Yokluğun yetti artık,hasret kaldık yüzüne,
Göster sürgünlerini,göster artık kardelen.
Bekliyoruz günlerdir,Ümide müjde diye,
Erit buz dağlarını,erit artık Kardelen.

Seni ak karlar örtmüş, bizi karabulutlar,
Sen ki azmin sembolü,vatanın yüce dağlar,
Ovalar boğdu bizi,ihanet oldu bağlar
İnadına sürgün ver,inadına Kardelen

Suç olmuş buralarda,Milli olan ne varsa
Satılmış birer birer,kayda değer ev arsa
Tilkiler mezat kurmuş,götürür parsa parsa
Ne olur sen sürgün ver,kar'a inat Kardelen

İstanbul'da cümbüş var,ermeni'lik davası,
Azı gerçek ermeni,çoğu marksist bozması
Hainle dolmuş yurdum,ihanet provası
İnadına sevdalıyız,bu vatana kardelen  

Sırtlan mazlum rolünde,tavşan köyün kralı
Şehirde ihanetler,olmuşuz Avrupalı
Roller güzel biçilmiş,Ayakkabı yamalı,
Ümidimiz tükenmez,bekliyoruz Kardelen

Mutlak güneş doğacak,karanlığı boğacak,
Açılacak bayraklar,Oyunlar bozulacak.
Yağmurlar sağnak sağnak,toprak suya doyacak
Mevsim bahar olacak,inadına Kardelen

Sabır senin hünerin,bizlere çile düştü,
Erir buzdan heykeller,toprağa cemre düştü
Dağılır kara bulut,gelir İlahi muştu,
Türkülerin dilinden,koşup da gel Kardelen
                                                                                                              (alıntı)