Konu: Sukut-i isyan - Sukut-i damlalar

[Black_house]

Bir paket mutluluk veriyorum size  goody Güzel bir yazı olmuş. Eline sağlık  aarroo Gerçekten mutlu olmak çok zor değin gibi. Kendi deneyimlerimden şunu öğrendim: Sadece yapılması gerekenleri bilmek yetmiyor malesef. Her şeyi bildiğimizi sanıyoruz. Ay'a insanları yolluyoruz kolayca. Ama aynı binaya taşınan komşunun evine bir türlü yol alamıyoruz. e-postalarımız, akıllı telefonlarımız var. Facebook ile sosyalleşirken kendimizle iletişim kuramıyoruz. İnsanlarla en az iletişim kurar hale gelmişiz. Nasihatlar bize kâr etmez olmuş. ne yaparsın?  hug1

[Leb-i Damla]

Yorgunluk...hep yorgunluk... Kendimize ayiracak zaman bulabiliyormuyuz...! Yada kendim icin ne yapabiliyorum...! Bu aralar kendimi odullendirdigim soylenemez... Yine elimde bir fincan papatya cayi ile yorgunluktan arinmakla buldum kendimi... Bu odul sayilabilir mi ne dersiniz...! Bazen icimizdekiler kalemden dokulur, hece hece, satir satir dile gelir. Can bulur yapraklarda... Kimi gul kokar kimi sakayik... Her zaman Bahar olmaz ya... Sicacik  icten gelen gulumsemeler... Yapilan art niyetsiz esprilerle bir bakarsiniz Yaz gelmis... Ve... Kosar adim yakalar sizi Guz mevsimi... Bazi heceler sararan yapraklar gibi huzun kokar... Yagmur damlaciklari islatir goz pinarlarimizdan tasarak... Bazi bazi Kis'in soguk havasi eser... icimiz titrer soguk buz gibi yapilan lakaytliklardan... Susar kaliriz kanimiz donmus gibi ... Vel hasili hayat bize dort mevsimi bir den yasatir. Yasarken adim adim omur denen bu yolda, elimizde cocuklar gibi renkli balonlar, hayatı susleyip renklendirmek gerekir... Arada bazen patlayan balonlar olsada uzulmeden yola devam... Sabah uyandigimizda cocuklar gibi sen olmak dilegiye... Yuzunuzden tebessum yureginizden umut eksik olmasin...

[Black_house]

Bu sabahta çocuklar gibi şenim  alkşş e103  aarroo

[Leb-i Damla]

Yine huzzam'i kusandi bu deli gonul... Ey Leb-i Deryam... Damlan kaybetmis kendini umman da.. Sallaniyor boslukta... Kocaman bir boslukta bir hic olarak yasiyor... Can'im yok ki yanimda... Ayrilik koca bir kor... Yaniyor yaniyor da duman olup ulasamiyor sana bu can... Ne Mevlana ne de Sems, degil olmak, kiyisindan gecemem... Her gun yeniden oluyorum ey can... Her gun yeniden...yenilenemeden... Yeniden yeseremeden... Sarardim soldum... Kusandim huznu, derinden en derinden... Kuytu koselerde asude tenhalarda dillenirken duam... Son nefesimde yetis ey can...! Ne olur yetis...!