Konu: Ayasofya Ağlıyor (şiir) - Şerife Şevval Kardelen

[Şeyma©]

[img width=280 height=200]http://www.uyanangenclik.com/gallery/422_28_05_16_5_29_30.jpeg[/img] Din-I İslam-I Mübin Ağlıyordu Ahir Zamanın Dizlerinde Tasavvur Edilemiyordu Kalplerde Fatih Sultan Mehmed Ağlıyordu İstanbul A Vakfedilen Sahip Çıkılmayan Esamesi Kâğıtlarda Ama Asılları Yok Olan Vakfelerde Ayasofya Hıçkıra Hıçkıra Ağlıyordu Minareleri Ezansız Ve Mahzun Mihrabı Imamsız Ayasofya Yı Üç Gün Zarfında Cuma Namazına Hazırlayan On Bin Ustanın Göz Yaşları Süzülüyor Duvarların Çatlaklarından İnsanoğlu Zamana Kaptırmış Kendini Şuursuz Uzakta Hicazda Kâbe Ağlıyor Kendinden Yüksek Binalardan Pervasızca Bakan Müslümanların Haline Gök Ve Yer Ağlıyor Topraktan Yaratıldığını Unutuyorsun Üzerimdeki Bu Mağrur Adımlar Nedir Diye Kandiller Ağlıyor Ellerim Ağlıyordu Hayra Uzanmayı Duaya Yönelmeyi Unuttun Diye Şehidim Ağlıyordu Toprağı Suladım Kanımla Kırmızı Güller Büyüdü Dalımda Nice Gençliğine Doymayanlar Var Altımda Düşün De Öyle Yaşa Bu Toprağın Bağrında Mezarlar Üzerindeki Zambaklar Ağlıyordu Altında Yatan Günahkârlar Inledikçe Edirne De Meriç Nehri Üzerinde Sultan Makamındaki Imaretin Altında Oluk Oluk Akan Sular Gibi Ruhlar Akıyor Cehenneme Ey Ecdadım ! Salma Beni Hadi Tut! Düşmek Istemiyorum Nâr-I Cehenneme.