Konu: Necip Fazıl Kısakürek & Şiirleri

[gece_mavisi]

[color=purple]Yunus Emre Kaç mevsim bekleyim daha kapında, Ayağımda zincir, boynumda kement Beni de, piştiğin bela kabında, O kadar kaynat ki, buhara bezet! Bekletme Yunusum, bozuldu bağlar, Düşüyor yapraklar, geçiyor çağlar; Veriyor, ayrılık dolu semalar, İçime bayıltan, acı bir lezzet. Rüzgara bir koku ver ki, hırkandan; Geleyim, izine doğru arkandan; Bırakmam, tutmuşum artık yakandan, Medet ey sairim, Yunusum medet![/color]

[Black_house]

BENDEDİR Ne azap, ne sitem bu yalnızlıktan, Kime ne aşılmaz duvar bendedir. Süslenmiş gemiler geçse açıktan, Sanırım gittiği diyar bendedir. Yaram var, havanlar dövemez merhem; Yüküm var, bulamaz pazarlar dirhem. Ne çıkar, bu yola düşmemiş gölgem; Yollar ki, Allah'a çıkar, bendedir. (1936) Necip Fazıl Kısakürek

[Black_house]

[color=red]        ESKİ RAFTA[/color] Oyuncak kırılır, haydi, ya insan, Nasıl parçalanır, nasıl bölünür? Söylerler, mezara kulak dayasan; Bir daha ölmemek için ölünür. Çekilmez akılda bu kadar sancı; Akıl bir küçük diş, at, kurtulursun! Ölmemenin olsa gerek ilacı; Eski rafta ara, belki bulursun!.. (1972) Necip Fazıl Kısakürek

[Black_house]

ARALIK KAPI Bu dünya bir kuyu, havasız çömlek; Daralıyorum! Kelime, mânayı boğan bir gömlek! Paralıyorum! Allah ismi varken lûgat ne demek! Karalıyorum! Kapımı, buyursun diye o Melek; Aralıyorum! (1982) Necip Fazıl Kısakürek

[Black_house]

ALLAH DERİM Sırtımda taşınmaz yükü göklerin; Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem! İsterseniz hayat aşını verin; Sayılı nimetler bal olsa yemem! Ey akıl, nasıl da delinmez küfen? Ebedî oluşun urbası kefen! Kursa da boşluğa asma köprü, fen, Allah derim, başka hiçbir şey demem! (1973) Necip Fazıl Kısakürek