« Yanıtla #4 : 28 Kasım 2008, 00:16:31 »
[color=purple]Her zaman okudugu kitaplardan etkilenen biriydi Canan..kızının ismide böyle bir anın hatırasıydı ona..Şirin.. Adı gibi şirindi gerçekten.. Nasılda masumca yatıyordu..melekler gibiydi..minicik ellerini yanağının altında buluşturmuş nasılda güzel uyuyordu..
Bir an düşündü..Hayat ne kadar acımasızsa bu ufacık yavrusu o kadar masumdu..Nasıl koruyacaktı onu bu hayattan..
Bazen oturur sadece bunu düşünürdü canan..O tertemiz yüreği nasıl kirletmeden büyütecekti..Ona nasıl bir gelecek sağlayacaktı..Üzülmeden,hırpalanmadan büyümesine şahit olacaktı..Düşünür ve düşündükçe içini bir korku kaplar Rabbine sığınırdı.. Onu en iyi şekilde yetiştirmek için..
O yine bunları düşünürken kızının uyandığını ve gözleri gülercesine ona baktığını farketti..
-"Günaydın şirine hanım, kalk bakalım sabah oldu.Kahvaltı bizi bekliyor" diyerek o pamuk gibi yanaklarından kocaman öptü kızını.. Evet , nasıl bitecegi bilinmeyen, yeni bir gün daha başlıyordu.. [/color]
|