Konu: Gülay Öztürk yazıları

[D®agon]

[b]Artık hayatımızın içine yerleşmiş, neredeyse aşina olur hale geldiğimiz, toplumsal yaralarımızdan birtanesini bahsedeceğiz bu yazımızda. Kadının reklam unsuru olması. Bunun maddi-manevi, müsbet menfi doğurduğu sonuçlar var değil mi? Yol açtığı gayri ahlaki vaziyetler, görüntüler hayâ perdelerimizi zedelemeyi, yıpratmayı düstur edinmiş hayasız, edebden yoksun insanların emellerini özgürce gerçekleştirmeye çalışmaları. Bunu somutlaştıracak olursak, etrafımıza bir bakalım- İster istemez gözlerimizi ilk etapta alamadığımız zina teşvikçileri kadınlarımı-zın, gayri ahlaki resimlerinin yer aldığı bilbordlar... Mağazalarda, marketlerde hemen hemen hayatımızın her merciinde görmek mümkün onları. Ve biz “hiçbir şey yapamıyoruz, elimizden hiçbir şey gelmiyor” sözünün ardına sığınmışız, gizlenmişiz, kendimizi tatmin ediyoruz galiba. Biliyorum, her müslümanın gönlünde bir yara, bir ızdırap yıllardır... Ama bir türlü engel olunamadı nedense. Her geçen gün bilmem farkında mıyız, tesettür hususunda zaafların arttığına, modernleşme adı altında türban ihlâline şahit oluyoruz. Yıllar önce hiç rastlamadığımız veya bu tesettür şekli diyemeyeceğimiz elbiseler, eşarp modelleri bizlere gayet normal (!) gelmeye başladı. Ya da artık aşina olduk. Her sene yeni icatlar karşımıza çıkıyor. Bunlarda en büyük mesuliyeti defileler düzenleyerek tesettür giyimine ticari noktadan yaklaşan bazı büyük firmalara yüklemek bizi biraz hafifletecektir. Umarım sizleri de... Günümüz insanı birçok dış tesirin hücumu altında. Medya, çevre ve nefsinin taarruzları karşısında, sağlam bir kalp yapısı yoksa, inandığı değerlerin yara alması kaçınılmaz oluyor. Kalpte başlıyor, sonra hastalık haline geliyor, dışına da tesir ediyor. Ve “ne yapalım, zamanımız bunu gerektiriyor” sözünün ardına sığınarak İslam’ın emirleri ihlal ediliyor. Şu sınırı iyi çizmek gerekiyor. İslam’ın tesettür emrini yalnızca şekil ve renkten ibaret olarak anlayıp uygulamak da yanlış. Zira İslam genel öl-çüleri belirlemekle birlikte bunun tatbikatını, genel ölçülerini ihmal etmeden yapmak gerektiğini bildiriyor. Yani iklim şartlarının, kültürlerin ve coğrafi şartların toplumların kıyafetlerine yansıması da kaçınılmazdır. Sözü fazla uzatmadan mesajımızın gerekli yerlere, gönüllere ulaşmasını ümit ediyoruz. Asıl olan Rabbimizin sınırlarının titizlikle korunmasıdır... Gülay Öztürk[/b]

[D®agon]

[b]Namazı tefekkür, ihlas ve kalbin Allah’a yönelişini sağlayarak tam bir huşu ile kılmak gerekir. Peygamber (Selamün Aleyküm.a) Ebuzer’e hitaben şöyle buyurmuştur: “Tefekkür ile kılınan iki rekatlık kısa bir namaz, teveccüh ve ilgi olmadan bir gece boyunca kılınan namazdan daha iyidir.”(29) İmam Sadık (Aleyküm Selam) da şöyle buyuruyor: “Namaza başladığında huşu içinde olmaya çalış ve namaza gönül ver. Allah Teala buyuruyor ki: “Onlar ki namazlarında huşu içindedirler.”(30) Hz Ali de buyurmuştur ki: “Namazda bezginlik ve uykulu halinde olmayın; Kul, namazına gönül verdiği ölçüde namazından faydalanır.”(31) Yine buyurmuştur ki: “İnsan namazda huşu içinde olmalıdır; eğer insan namazda huşu içinde olursa onun azaları da huşu içinde olur ve boşuna onları oynatmaz.”(32) Peygamber ve Ehl-i Beyt İmamları tam bir huşu ve Allah’a yönelişle namaz kılıyorlardı. O mukaddes zatlar, farz namazların yanı sıra sünnet namazlarını da sürekli yerine getiriyorlardı. Allah Kuran-ı Kerim’de Peygamber(Selamün Aleyküm.a)’e gece namazını kılmasını emrederek şöyle buyurmaktadır: “Geceleri sana farzlardan fazla bir ibadet olarak, namaz için kalk; umulur ki Allah seni beğenilen bir makama çıkarır.(33) Peygamber (Selamün Aleyküm.a) Ebuzer’e şöyle buyurmuştur: “Allah namazı benim gözümün nuru kılmıştır. Aç olana yemeği ve susamış birine suyu sevdirdiği gibi, namazı da bana sevdirmiştir. Aç biri yemek yiyince doyar ve susamış olan su içince susamışlığı gider; ama ben namazdan doymam.”(34)[/b]

[D®agon]

[b]Eğer kalbindeki Allah sevgisini öldürmek ve onu Allah'tan korkmaz bir insan haline getirmek istemiyorsanız çocuklarınızı Allah'la korkutmaktan sakının. Anne-babaların, bağımsız ve kendi istekleri doğrultusunda hareket etmeye özenen çocuklarını terbiye etmek için, ''Anne sözü dinlemeyeni Allah taş yapar. Yemeğini tabağında bırakanı cehennemde yakar. Kötü laf söyleyeni dilsiz yapar.'' gibi uyarılarla Allah'la korkutması yanlıştır. Kimi ailelerde çocuğun vicdanî gelişmesi anne ve babanın örnek davranışlarıyla değil, Allah korkusu ve dinî baskılarla sağlanmaya çalışılmakta ve Allah'ın, yapılan her hatayı günah defterine yazdığından ve ahirette çekeceği işkencelerden bahsedilerek çocuk sindirilmektedir. Bu yola sık sık başvurulacak olursa çocuk kendisini suçlu görecek, aynı zamanda Allah'a karşı, korkuyla karışık bir öfke de geliştirecek, belki de Allah'tan nefret edecektir. ‘SENİ ALLAH SEVİYOR’ DEYİN Araştırmalar sonucunda çocukların iki yaşından itibaren din ile karşılaştığı, üç-dört yaşından sonra "nasıl/neden?" sorularıyla her şeyin aslını ve bu arada yaratıcı gücün mahiyetini araştırdığı ortaya çıkmıştır. Çocuklara Allah'ı anlatırken Allah'ın onu sevdiği ifade edilmeli ve Allah sevgisi üzerinde durulmalıdır. Annelerin çocukları Allah'la korkutmaları çocukların ruh sağlığı açısından zararlıdır.   Çocuğa öncelikli olarak Allah'ı cezalandıran, azap veren biri olarak tanıtmak, İslam'a terstir. Bir diğer yanlış ise çocuğun, ''Allah baba kızar, seni cezalandırır.'' ifadesidir. Bu ifade tarzı Hristiyan teslis inancının bir taklididir ve yanlıştır. İŞTE AİLELERE KÖTÜ ÖRNEKLER Bir gün bir baba, üç-dört yaşlarındaki kızına, dinî konularda bilgi vermek ister. En çok her şeyi yaratan Allah'ı; sonra da bize iyi ve güzel davranış şekillerini öğreten Peygamberimizi sevmemiz gerektiğini söyleyince çocuk, ''Ben Peygamber'i Allah'tan daha çok seviyorum.'' der. Babası şaşkınlıkta sebebini sorunca; ''Annem bana, 'Allah yalan söyleyeni cehennemde yakar.'' dedi. Allah'ın cehennemi varmış, Peygamberin cehennemi olmadığı için ben onu daha seviyorum.'' cevabını verir. Altı yaşlarında bir erkek çocuğu yaramazlık yaptığı zaman devamlı, ''Allah seni sevmez, cehennemde yakar.'' telkinleriyle vazgeçirilmeye çalışılmaktadır. Bir sabah kahvaltısında çocuk birdenbire, ''Baba, bizim köyde de Allah var mı?'' diye sorar. Çocuğun bu sorusunu merak eden babası, ''Oğlum Allah her yerde vardır; ama niçin soruyorsun?'' deyince çocuk, ''Eğer orada Allah yoksa, oraya gidecektim de...'' cevabını verir. islamı doğru bie şekilde yaşayıp,çocuklarımızı de bu şekilde yetiştirmek dileği ile Allaha emanet olun... Gülay Öztürk[/b]

[D®agon]

[b]Bir çoğumuz "iyi insanlar iyi atlara binip gittiler "diyoruz.. Böylece örnek insanlar olan haşretimizi ifade ediyoruz.. ama karamsar değiliz..Güzel insanlar var, her zanan olacaktır.. Müslüman için örnek Şahsiyet Peygamberimizdir..(sallallahu aleyhi ve sellem) Hayatlarıyla,çeşitli yönleriyle,eşsiz ahlakıyla,O'na benzemeye,O'ndan ilham almayı çalışıyoruz... Çeşitli Kaynaklardan faydalanarak,öğrendiğimiz göre,Peygamberimiz ideal insanın ve ideal müslümanın tarifi söyle veriyor... "İdeal insan maddi-manevi bütün kirlerden uzak,nefret,kin,hased,bencilik,ve şehvet gibi hastalıklara mücadele azmi içinde... İslam isteğiyle yanıp-tutuşan,inandığı gibi yaşayan,yaşadıklarıyla da başkalarına örnek olan bir kamil insanıdır... Hakk'ın rızasına bağlanmış,sürekli ilerleyen,ve sürekli mesafelerle yol kateden öyle bir iman insanıdır ki,Matlubuna ulaşacağı ana kadar hep koşar... Herkesi sinesini açar ve herkese şefkatle kuçaklar.. Allah'tan başka kimseden bir şey beklemez... O,bir Hak aşığı ve Hak rızası sevdalısıdır.. O,dil ve eliyle din kardeşlerini zarar vermez,onları ayıplarını,kusurlarını araştırmaz... Daima acı de olsa Hakk'ı söyler..Allah için sever,Allah için ibadet eder ve Allah yolunda şehitlik duygusu aşk gibi taşır.. Evet dostlar,dua edelim ki,bizim de kişiliklerimiz bu tarif içinde yerini bulsun... Selam ve dua ile... Gülay Öztürk[/b]

[D®agon]

[b]Müslüman davranışlarında hilim, rıfk ve lütufla hareket etmelidir. Zorlaştırıcı değil, kolaylaştırıcı olmalıdır. Çünkü Rasulüllah (sallallahu aleyhi ve sellem), Allah Teala’nın bu yüce sıfatlarıyla ahlaklanmış ve Müslümanlara da aynı şekilde davranmalarını tavsiye etmiştir. Hilm, Rıfk ve Lütuf, Allah Teala’nın sıfatlarındandır. Hilm, intikam almaya gücü yettiği halde öfkeye sebeb olacak söz ve davranışlara kızmamak, tahammül göstermektir. Rıfk ve Lütuf ise işlerde zorluk göstermemek, bilakis kolaylık göstermek, yumuşak söz söylemek, yumuşak davranmaktır. Birçok ayet-i kerimede Allah Teala’nın Halim, Latif sıfata sahip olduğu beyan edilmektedir. “Allah, Gafur’dur, Halim’dir.” (Bakara /225, Maide /101) “Allah her şeyi hakıyla bilir, hilm sahibidir.” (Hac /59) “Allah kullarına lütufkârdır. Dilediğine rızık verir. O güçlüdür. İzzet sahibidir.” (Şûra /19) Yüce onderimiz s.a.v. “Kolaylaştırınız, zorluk çıkarmayınız.” (Buhari) buyurmuştur. Bir başka hadis-i şerifte de; “Allahu Teala iki sıfattan çok hoşlanır: Biri hilm, diğeri de ataklık etmemek (yani herhangi bir hoşlanılmayan bir söz veya davranışıyla karşılaşınca kızıp öfkelenmemek).” Rasulüllah sallallahu aleyhi ve sellem’in bu hususta bir mesajı da şöyledir. “Her kim kuvvet ve kudret sahibi olmasına rağmen hiddetini yenerse, Hak Teala kıyamet günü onu huzuruna çağırıp hususi lisanına müstahak kılar.” Gülay Öztürk[/b]