Konu: Söz dokuz boğumdan geçer

[Black_house]

[b] "Söz dokuz boğumdan geçer" derdi babam Oysa benim hiç sözüm yokmuş meğer Granitten ses geldi Demirden, taştan, mermerden ses geldi Elimle ve dilimle dokunamadığımdan beri Üstüme kanlı bebek ölümleri dökülürken Yolumun dikenleri dile geldi Kaldım öyle, geçemedim Hicran ve küf kokan bu viraneden Örtün üstümü simsiyah bir kefenle Aynalar görmesin beni Baharlara değmesin başım Anneler keremini öpemezken eskisi gibi Ben çırılçıplak bir zillet içindeyim hala Üç yaman kahpe çeliktenmiş anladım bunu Biri kadimeden kan pıhtısı Korku cellâdı öteki Bir diğeri dev aynası Bunların ortasından güpegündüz çocuk cesetleri yağarken Bebek vücutlar yırtılırken parça parça Sonra yan yana dizilirken eksilmiş küçücük bedenler Benim hiçbir sözüm yokmuş meğer Pazularım erimiş Kaburgalarım sökülmüş Vicdanım ezik bir böceğe dönmüş Gene de dönüp dönüp Bozguna uğramış çiğdemlere bakıyorum Çiğnenmiş başaklara dönüyorum yüzümü Boyunları kırılmış papatyalara su veriyorum Ortasından ikiye bölünmüş bir Şehit cesedi için Kırıntıları kalmışsa öfkemin ve kardeşliğimin Ve Ebabillerin kanatları kopmamışsa hala Kalbime dönüyorum "Söz dokuz boğumdan geçer" derdi babam Kalbime dönüyorum buğz için Ve yaralı bir Güvercin gibi Kalbimi öpüyorum Sıcak ve kanlı Ferman KARAÇAM[/b]

[drfm]

tşkk  103

[insanlar_alemi]

103 aarroo