Konu: Bulmaca sözlüğü

[kardelen]

Eski dilde kaz.: BAT Eski dilde kemik.:AZM Eski dilde kılıç. :  TİG Eski dilde kırmızı renkli olan. : LALİN Eski dilde kilise çanı.:NAKUS Eski dilde kimseler,insanlar. :  KESAN Eski dilde kip.:SIYGA Eski dilde koku. : BU Eski dilde kolay.  :  ASAN Eski dilde korku.:BİM Eski dilde kovma. : İBAD Eski dilde kök tutmuş,köklenmiş.:RİŞEGİR Eski dilde köpek. : SEG : SEK Eski dilde körpelik,tazelik.: TARAVET Eski dilde kumaş. : KALA Eski dilde kurban bayramı. : ADHA Eski dilde kuş gagası.:NAL Eski dilde kuşluk vakti. :  ÇAŞT Eski dilde lanet sözü. :  LAN Eski dilde mektup,mesaj ulaştırma. :  BELAĞ Eski dilde mermer.:RUHAM Eski dilde mimaride yapıları örten süslü çatı ve saçaklar.:ARASTAK Eski dilde mum,balmumu.: ŞEM Eski dilde müjde,müjdeli haber. : SAVA Eski dilde Müneccimlerce insanın doğduğu andan  başlayarak,yaşamındaki uğursuz anların hesaplanması. :  ASİTAN Eski dilde nevale,azık. :  TUŞE Eski dilde oburlar.: EKELE Eski dilde Ocak ayı. :  İKİNCİ KANUN : KANUNU SANİ

[kardelen]

Eski dilde ok atıcı,okçu.:KEMANKEŞ Eski dilde ok.. :  TİR Eski dilde oklar anlamında sözcük.:NİBAL Eski dilde otlar. : ERA Eski dilde öç,intikam.:SAR Eski dilde öd kesesi.:MERARE Eski dilde öfke.:RİS Eski dilde öğrenci.:ŞAKİRT.:TİLMİZ Eski dilde öğüt,akıl verme.: NUSH Eski dilde öğüt,nasihat. : MEVİZE : NUSH Eski dilde örtme,gizleme.: SETR Eski dilde özgürlük yanlısı olanlar. : AHRAR Eski dilde parlaklık,göz alıcılık.:REVNAK Eski dilde parlama.:LEM Eski dilde pek az., çok aşağı. : EDNA Eski dilde pirinç.  :  ERZ Eski dilde rüzgar,esinti. : RİH Eski dilde saf,arı,katıksız anlamında sözcük.:NAB Eski dilde sağır. :  ASAM Eski dilde sanık.: MAZNUN Eski dilde satrançtaki vezir taşı.: ASAF Eski dilde satrançtaki vezir.  :  FERZ Eski dilde sermaye,kapital.:RESULMAL Eski dilde sıcak suda haşlama. : NAK Eski dilde sıcaklık,hararet.:TEB Eski dilde sığır çobanı.: RAİ Eski dilde sıhhi. :  ZENİ Eski dilde soylular.:ZADEGAN

[kardelen]

Eski dilde su yosunları.: ÜSNİYE Eski dilde su.. : AB : MA Eski dilde sünnet etme.:HİTAN Eski dilde süs.: ZİVER Eski dilde şarap.. :HAMR Eski dilde şehir.:ŞAR Eski dilde şiirler.:EŞAR Eski dilde şişme,kabarma. :  AMASA Eski dilde taç.: İKLİL Eski dilde taçlar. :  TİC Eski dilde tarak. :  ŞANE Eski dilde toplama.  :  İCMA Eski dilde tuğgeneral.: MİRLİVA Eski dilde tuz. : NEMEK Eski dilde uyurgezer.: SAİFFİLMENAM Eski dilde uzaklık,ara. :  KAB Eski dilde üzengi.: RİKAB Eski dilde üzerine yazı yazılmış kağıda veya mektuba verilen ad.:RAKİME Eski dilde üzüm.: İNEB Eski dilde üzüntü,kaygı,  :  HEM Eski dilde vergi toplama . : CİBAYET Eski dilde yakın,az aralıklı olan.:KARİN Eski dilde yara.:ZAHM Eski dilde yardım. : NASR Eski dilde yasaklayan,engel olan. :  NAHİ Eski dilde yemin etme.  :  İLA Eski dilde Yengeç Burcu.: SERETAN Eski dilde yeni anlamında bir sözcük.: CEDİT

[kardelen]

Eski dilde yıl. : AM Eski dilde yılan.:MAR Eski dilde yıldırım.: BARİKA Eski dilde yıldız.:SİTARE Eski dilde yırtma. : ÇAK Eski dilde yiğitler,kahramanlar.  : ASÜD Eski dilde yiyecek ve içecek şeyleri veren anlamında sözcük.: RAZİK Eski dilde yumuşak.:NERM Eski dilde yumuşaklık.: NERM Eski dilde yuva.:LANE Eski dilde yüzyıl.: ASR Eski dilde zaman.:EYN Eski dilde zarif giyinen kimse. : TİRENDAZ Eski Doğu’da ve Bizans’ta hükümdarlık simgesi olan tören başlığı.:TİARA Eski eşya pazarı.:BİTPAZARI Eski İran dininde aşk  ve bereket tanrısı. :ANAHİTA Eski İran dininde aşk ve doğurganlık tanrısı.:ANAHİTA Eski İskandinav mitolojisinde baş tanrı. : ODİN Eski İskandinav mitolojisinde evrenin yaradılışında oluşan ilk canlı. :  YMİR Eski Japon  bozuk parası. : RİN Eski Japonya’da  soylular sınıfı: İO Eski Japonya’da tüccar sınıfı . : CHONİN Eski Kıbrıs’ın kuvvet tanrısı. :  BES Eski konaklarda harem ile selamlık arasındaki daire. : MABEYİN Eski Mezdeki dinine bağlı Perslerin ayinlerde kullandıkları,bazılarının yalancı altın mantarı gibi sanrı yaratıcı bir mantar sandığı bitki.  :  HAOMA Eski Mısır tanrılarının asası. :  UAS Eski Mısır valilerine verilen ad.:HİDİV Eski Mısır ve Yunan kültürlerinde önemli bir yeri olan insan başlı aslan gövdeli mitolojik yaratık. : SFENKS

[kardelen]

Eski Mısır’da güneş tanrısı. : AMON Eski Mısır’da şehir devletlerine verilen ad.:NOM Eski Mısır’da üretici güç. :  KA Eski Mısır’ın en büyük piramitlerinden biri. :  MİKERİNOS Eski Mısırlıların,Asya’nın Mısır’a yakın bölgelerinde yaşayan Sami kavimlerine verdikleri ad.:AAMU Eski mimarlıkta yapıları örten süslü çatı ve saçaklar.:ARASTAK Eski Roma’da ayrıcalıklı Particiler dışında kalan yurttaşlara verilen ad.:PLEBLER Eski Roma’da vahşi hayvan ve av tanrıçası.:DİANA Eski Roma’da,bir sirk içinde küçük çapta deniz savaşları yapılmak üzere kazılmış büyük havuz.:NOMAHYA Eski Romalılar zamanında,Roma’da ve diğer şehirlerde kamu işlerini konuşmak için halkın toplandığı alan.:FORUM Eski Romalıların ulusal giysisi olan geniş ve uzun harmani. :  TOGA Eski Rusya’da gönüllü emekçiler birliği.:ARTEL Eski salon danslarından biri.  :  KADRİL Eski Sümer su tanrısı. : EA Eski şairlerin kasidelerinde övdükleri kişilerden aldıkları bahşiş.:CAİZE Eski Türk devletlerinde ,özellikle Selçuklularda şehzadelerin eğitimi yada bağımsız bir eyaletin yönetimi ile görevli vezir. :  ATABEK Eski Türk güreşlerinden biri. : ABA Eski Türklerde atasözü,tez. : SAV Eski Türklerde büyük davula ve davul tokmağına verilen ad. :  BARABAN Eski Türklerde deniz tanrıçası.:AKANA Eski Türklerde hekim. :  ATASAGUN Eski Türklerde kullanılan bir unvan.:TİGİN Eski Türklerde mezarların üzerine anıt olarak dikilen taşlar.  :  BALBAL Eski Türklerde ordu müfettişlerine verilen ad. :  YASAVUL Eski Türklerde ölüler için yapılan tören. :    YOĞ : YUĞ Eski Türklerde soylular sınıfı. : AKSÜYEK