Konu: Böylesi Sevgi...

[Leb-i Damla]

[color=purple][b] Yaşlı adam sabah erkenden evinden çıkmış, yolda yürürken bir bisikletin çarpmasıyla yere yuvarlanmış. Etraftakiler yardımına koşmuşlar, hafifçe yaralanan adamı en yakındaki hastaneye götürmüşler. Hemşireler hemen pansuman yaptıktan sonra: - Amcacığım, biraz bekleyin, kırık çıkık olup olmadığını anlamamız için röntgenini çekeceğiz, deyince adam acelesi olduğunu, o yüzden röntgen istemediğini söylemiş. Acelenin sebebi sorulduğunda açıklamış: - Eşim huzurevinde kalıyor. Her sabah birlikte kahvaltı ederiz. Gecikmemem lazım. Hemşireler sebebin bu olduğunu öğrenince: - Biz eşinize telefon eder, gecikeceğinizi söyleriz, demişler. - Ne yazık ki eşim alzheimer hastası. Hiçbir şey anlamıyor, hatta benim kim olduğumu bile bilmiyor, diye yanıtlamış yaşlı adam... Hemşireler biraz merak, biraz şaşkınlıkla; - Madem sizin kim olduğunuzu bilmiyor, o halde neden onunla kahvaltı etmek sizin için bu kadar önemli, diye sorduklarında adamın yanıtı şu olmuş. - Ama ben onun kim olduğunu biliyorum.[/b][/color]