Aşık Veysel Şatıroğlu - Ansiklopedik Bilgi

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Çevrimiçi D®agon

  • Ezberletmez Öğretir
  • *******
  • Join Date: Mar 2008
  • Yer: Ankara
  • 11650
  • +524/-0
  • Cinsiyet: Bay
    • Arif Hocam
Aşık Veysel Şatıroğlu - Ansiklopedik Bilgi
« : 12 Mayıs 2014, 12:06:59 »
Saz şairi. Avşar boyunun Şatırlı obasına mensuptur.

[img]http://www.uyanangenclik.com/gallery/1_12_05_14_12_06_32.jpeg[/img]

1894’te Sivas’a bağlı Şarkışla ilçesinin Sivrialan köyünde doğdu. Babasının ismi Ahmed, annesinin Gülizar’dır. Yedi yaşında çiçek hastalığına yakalandı ve bir gözü kör oldu. İkinci gözüne de perde indi. Fakat az da olsa görüyordu. Bir gün inek sağarken yanına babası gelmiş aniden dönmesi ile gören gözüne değneğin ucu batmış ve o gözü de kör olmuştur.

Saz şairliğine meraklı olan babası, zaman zaman yörenin şairlerini saz çalmak için evinde toplardı. Babası sonunda Veysel’e bir saz alarak, halk şiirlerini öğretip, saz dersleri aldırdı. Veysel’in ilk saz hocası Çamşıhlı Ali’dir. 1919’da 25 yaşında evlenen Veysel, iki sene sonra anası ve babasını kaybetti. Hanımı kendisini terk edip başkası ile evlenince, ikinci defa evlendi ve bu hanımından yedi çocuğu oldu.

Veysel, 1933 senesine kadar usta malı şiirleri çalıp söylerdi. 1933’ten sonra kendi şiirlerini çalıp söylemeye başladı. Köyünden hiç çıkmayan Veysel, 1933 senesinden sonra bütün Türkiye’yi gezmeye başladı.

Halk ozanlarından Karacaoğlan, Emrah, Dertli’yi usta olarak bilir ve severdi. Bir süre Köy Enstitülerinde saz öğretmenliği yaptı.

1952 senesinde İstanbul’da büyük bir jübile yapıldı. 1965 senesinde TBMM'ce “Anadilimize ve milli birliğimize yaptığı hizmetlerden dolayı” özel bir kanunla vatani hizmet tertibinden maaş bağlandı. 78 yaşlarındayken 1973 yılında akciğer kanseri sonucunda vefat etti.

Aşık Veysel’in diğer ozanlardan farklı tarafı, toprak sevgisinin ağır basması ve Yunus Emre’nin de tesirinin bulunmasıdır.
Eserlerinde Türkçe'si yalındır. Dili ustalıkla kullanır. Yaşama sevinciyle hüzün, iyimserlikle umutsuzluk şiirlerinde iç içeydi. Doğa, toplumsal olaylar, din ve siyasete ince eleştiriler yönelttiği şiirleri de vardır. Şiirleri, Deyişler (1944), Sazımdan Sesler (1950), Dostlar Beni Hatırlasın (1970) isimli kitaplarında toplandı. Ölümünden sonra Bütün Şiirleri (1984) adıyla eserleri tekrar yayınlandı.

[b]Eserleri[/b]
    Anlatamam derdimi (5:24)
    Arasam seni gül ilen (4:18)
    Atatürk'e ağıt (5:21)
    Beni hor görme (2:46)
    Beş günlük Dünya (3:58)
    Bir kökte uzamış (4:55)
    Birlik destani (1:42)
    Çiçekler (3:05)
    Cümle âlem senindir (6:44)
    Derdimi dökersem derin dereye (4:51)
    Dost çevirmiş yüzünü benden (3:12)
    Dost yolunda (4:43)
    Dostlar beni hatırlasın (6:02)
    Dün gece yar eşiğinde (4:28)
    Dünya'ya gelmemde maksat (2:43)
    Esti bahar yeli (2:41)
    Gel ey âşık (5:35)
    Gonca gülün kokusuna (5:24)
    Gönül sana nasihatim (6:40)
    Gözyaşı armağan (3:32)
    Güzelliğin on para etmez (4:31)
    Kahpe felek (2:58)
    Kara toprak (9:25)
    Kızılırmak seni seni (4:58)
    Küçük dünyam (5:17)
    Murat (5:13)
    Ne ötersin dertli dertli (3:05)
    Necip (3:16)
    Sazım (6:02)
    Seherin vaktinde (5:01)
    Sekizinci ayın yirmi ikisi (4:43)
    Sen varsın (4:01)
    Şu geniş Dünya'ya (7:27)
    Uzun ince bir yoldayım (2:23)
    Yaz gelsin (3:02)
    Yıldız (Sivas ellerinde) (3:16)

Son şiiri “Dostlar Beni Hatırlasın” adını taşımaktadır:

Ben giderim adım kalır
Dostlar beni hatırlasın
Düğün olur bayram gelir
Dostlar beni hatırlasın

Can kafeste durmaz uçar
Dünya bir han, konan göçer
Ay dolanır yıllar geçer
Dostlar beni hatırlasın

Can bedenden ayrılacak
Tütmez baca yanmaz ocak
Selam olsun kucak kucak
Dostlar beni hatırlasın

Ne gelirdim ne giderdim
Günden güne arttı derdim
Garip kalır yerim yurdum
Dostlar beni hatırlasın

Açar solar türlü çiçek
Kimler gülmüş kim gülecek
Murat yalan ölüm gerçek
Dostlar beni hatırlasın

Gün ikindi akşam olur
Gör ki, başa neler gelir
Veysel gider adı kalır
Dostlar beni hatırlasın