Konu: Nurullah Genç şiirleri buraya...

[sultane]

[i][b] Çiçekler Üsümesin Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin Yapraklar üşüse de , çiçekler üşümesin   Nurullah Genç [/b][/i]

[sultane]

[color=green][b] İntihar Etme Leyla sormasam da adını prangalarım söyler... iki damla göz yaşı akıtan yüreğime.. baharı unutturan sormasam da adını soldun bir tabeladır asılan düşlerime.. çaresizlik hep sana özgü müdür sanırsın.. yalnız sen mi kararır,küçülür aldanırsın.. beni de sömürüyor bu zalim vaveyla intihar etme leyla... bir muamma akşamı közlere sardın beni.. bir türlü aşamıyorum yasaklarını ulaşamıyorum sofralarına... mıknatıslı yolların çekiyor ayaklarımı ölü bir badem gibi öyle durma karşımda bir ceset olup düşme hüsranın kollarına.. intihar etme leyla.. mevlevi duruşunla eritiyorsun beynimi çiçekler manzumesi yanaklarından... iliğim süzülüyor geç geldin iklimine yalnızlığımın ağırlayacak yerim kalmadı hicranını umutlarımdan başka.. gitme mumyalanmadan cilasıyla ...   Nurullah Genç [/b][/color]

[Leb-i Damla]

[center][img]http://img1.blogcu.com/images/h/i/l/hilye/ufuk_tan_kele.jpg[/img] [color=red][b]İstanbul ve Sen[/b][/color] [color=purple][b] İstanbul bana hep seni hatırlatıyor. Çünkü onun gözleri de en az senin ki kadar yeşil Hala, gülümseyen bir lale gibi Bana sürgününü gönderiyorsun Dört yanı çevrili bir kale gibi Ne sır umut, ne de sır veriyorsun. Gemiler gidiyor, sen gidiyorsun Sulara yansıyor yeşil gözlerin Hüzün dalga dalga, ıssız ve derin Beni İstanbul’a terkediyorsun. Sensiz ne şehrayin, ne deniz kalır Gidersin, harabe olur İstanbul Martılar göç eder; sular alçalır Kendini çöllerde bulur İstanbul. Güneşi rengarenk şavkınla gökte Saçlarını tarar iken bulurum Beyazı, gecenin çizgilerinde Ellerini arar iken bulurum. Sensiz çözülür mi gül ve muamma Yüreğimden hala habersiz misin? Adını göklere yazarım amma Mehtabı kaybolur düşlerimin. Nurullah Genç[/b][/color][/center]

[D®agon]

[b]Uzak Dur Uzak dur, uzak duran çiçeğin kokusundan Uzak dur başka yöne süzülüp giden sudan Uzak dur; karanlığın başını bekleyen kuş Uzak dur ki, bakarsın tam göğsünde vurulmuş Uzak dur; bir bahar ki, yoluna diken döker Uzak dur; gökkuşağı göğüne perde çeker Uzak dur rahminde küf taşıyan analardan Uzak dur gölgesini görmeyen aynalardan Uzak dur beyazından mahrum bırakan canın Uzak dur sırlarına gülümseyen fincanın Uzak dur güle katran damlatan aşk kirinden Uzak dur ihtirasın kurt kanı şiirinden Çemenzârı inciten her belâdan uzak dur İçindeki bin yüzlü Kerbelâ’dan uzak dur Nurullah Genç[/b]

[kardelen]

[b]Aşk Ölümcül Bir Hülyadır Hülya tatlı bir andır Süzülür dibine selvi ağaçlarının Zambakların, sevda çimenlerinin. Dağlarda duman duman tütüyor sıla Sıla da garibin omuzlarına Güvercin gibi konan Sadağında mumçiçeği serzeniş Mızrakları cazibesiyle kıran Saçları darmadağın Bitişik bir hicrandır. Ne fettan sarayların Bitişik cilvekar yalnızlığı Ne de bezirganları küçümseyen sultandır. Gezinir içimizde hülya tatlı bir andır. Ne gün başımı alıp gitsen karanlıklara Çıkıyor bir köşeden karşıma kelebekler Onlar da bir derbeder gibi mahrum öteden Onlar da tanyerine bakıp hülyayı bekler. Beyhude hekimlerin ülkesinde bir şehir Çıkmaz sokaklarını düşlerimize açan Bir sahura yıldızı gibi göklerde uçan Köpüksüz anıların sihriyle akan nehir Varlığı bestenigar, yokluğun deniz gibi Gönül,safkan bir vefa atlasında şahlanır. Asil fırtınalarda kaybolan bir iz gibi Çölde aşk suretinde bir ahu peydahlanır. Kum,yaldızlı giysiler içinde meşhur güzel Ay öper eğilerek çölün yanaklarını Ufukların delisi, soluk bir deniz gibi Bir sayeban altında yürür hazinesine Kah takılır uzaktan bir belanın sesine Kah yüzü yıldızlara benzeyen bir rüyadır. Bin tepede bayrağı dalgalanır Leyla'nın Oysa aşk,karanlıkta ölümcül bir hülyadır. Nurullah Genç[/b]