Konu: Elif gibi...

[sevgi]

ÇOK GÜZEL Bİ PAYLAŞIM.TEŞEKKÜRLER

[Elif_dem]

[img]http://img106.imageshack.us/img106/1431/elifbs7.png[/img] Dostum, “elif” olmayı dilemişim sanırım bir vakt-i seherde, bir cesaretle…. Zor(luğunu) bilmemişim o zamanlarda; dilemişim.. Yar’in huzurunda bir “elif” misali durabilmeyi dilemişim; Oysa şimdilerde dizlerimin bağı çözülür; diz çökerim.. Be’ye meylederim; “başlasın bu cümle artık!” derken yine “elif” misali kalıveririm bir bir’in huzurunda.. Yine zorlukla, yalnızca, yalın-ca… “Elif” olmak zor imiş! Ama her elif’in yanında akvâ olan’ın yardımı, yar’lığı var imiş! ! Dostum, bilir misin “elif “ olmaya talip olmak nedir, Bilir misin insan nasıl “elif” olur? Dilersin O’ndan sadece O’nun yarlığını, dilenirsin… O’nun kucağından başka mekânlar sana soğuk gelir, Üşürsün bir ağustos sıcağında..yürüdüğün yollar sana yabancı gelir; Bildik mekanlar sıkar seni.. Tanımadığın sîmalar sana âşina gelir, Tanımadığın kişiler senin niyazına girer; tanıdıkların ise yabancı Nazarlarla bakarlar sana. hikmetine eremediğin hallerle örülür hayatın; Susmayı seversin; sükûtu seversin; Sükûtu hâl edinenleri seversin… Dostum, bilir misin, “elif” bağlanmaz kendisinden sonraki harfe… Sadece kendinden önceki harfe bağlanır; en önceki’ne belki de.. Sen, dünyana sonradan girenlere sıkıca bağlandığın vakit “elif” olmaz adın.. Sanırsın ki o zaman üzerindeki zorluklar kalkacak; Ama herkes yüklenir üzerine.. Yardımsız yar’lar doluşur dünyana.. ”yardımıyla gelen yar” gitti diye… Aklımın al(a)madığı hallerin eteğinde gezinir dururum; Belki aklım acziyetiyle susabilmeyi öğrenir diye.. Başımı tâ yüreğime kadar eğer, dinlerim o kısık fısıltıyı şimdilerde… …yüreğim dünyadaki kimsenin isminde titremez; bu belki de lütuftur, Yar’dandır … bu, belki de “elif “olmanın gereğidir. “Elif” olmayı dileten de “var” imiş dostum; “Yar” olmayı dileyen imiş… Aşkta tıpkı ELİF gibidir isminde gizlidir ama okunmaz o olmadan da besmele sese gelmez o her şeyin içindedir hiç bir şeyde görünmez… (HZ..MEVLÂNA) ELİF okuduk ötürü Pazar eyledik gotürü Yaratılanı hoş gör Yaradandan ötürü.. (YUNUS EMRE)

[Elif_dem]

[img]http://img104.imageshack.us/img104/6895/elifzj8so8.gif[/img] Adım Elif olmalıydı; zira; Elif, vazgeçmemenin adıdır. Herşeye rağmen fani dünyada tutunmaya çalışmaktır. Tüm dünya gözüne karanlık olduğunda, içini aydınlatır, yolun sana bilinmez olduğunda, yolunu gösterir.. Elif, sona geldiğini düşündüğünde, sonu olmayandan geldiğini hatırlatır. Nokta'nın uzamış halidir Elif. Yani onun aslıdır Nokta. Nokta ki O'nu simgeler, varlıktır. Elif ise oluştur, varlığı konuşturur. Yani O'ndandır Elif. O'ndan oluşu simgeler. Dostum, bilir misin, "elif" bağlanmaz kendisinden sonraki harfe.. Sadece kendinden önceki harfe bağlanır; en önceki'ne belki de.. Sen, dünyana sonradan girenlere sıkıca bağlandığın vakit "elif" olmaz adın.. Sanırsın ki o zaman üzerindeki zorluklar kalkacak; Ama herkes yüklenir üzerine.. Yardımsız yara'lar doluşur dünyana.. "Yardımıyla Gelen Yar" gitti diye" Alıntı

[Elif_dem]

[img]http://www.hizliresim.com/2008/5/27/3012.jpg[/img] Bir gün “ELİF” olmayı dilemişim sanırım, bir vakt-i seherde, bir cesaretle, zorluğunu bilmemişim o zamanlarda; dilemişim. “Yar”ın huzurunda bir 'ELİF' misali durabilmeyi dilemişim. Oysa şimdilerde dizlerimin bağı çözülür. Diz çökerim, “Be”ye meylederim. 'Başlasın bu cümle artık! ' derken yine 'ELİF' misali kalıveririm. Bir Bir'in huzurunda yine zorlukla, yalnızca, yalınca; 'ELİF' olmak zor imiş! Ama her ELİF 'in yanında Akva Olan' ın yardımı, Yar'lığı var imiş! Bilir misin 'ELİF 'e talip olmak nedir bilir misin? İnsan nasıl 'ELİF' olur? Dilersin O'ndan sadece, O'nun Yar’lığını, dilenirsin. O'nun yakınından başka mekânlar sana soğuk gelir, üşürsün. Bir ağustos sıcağında yürüdüğün yollar sana yabancı gelir. Bildik mekânlar sıkar seni. Tanımadığın simalar sana aşina gelir. Tanımadığın kişiler senin niyazına girer. Tanıdıkların ise yabancı nazarlarla bakarlar sana. Hikmetine eremediğin hallerle örülür hayatın. Susmayı seversin, sükûtu seversin, sükûtu hal edinenleri seversin. Bilir misin, 'ELİF' bağlanmaz kendisinden sonraki harfe. Sadece kendinden önceki harfe bağlanır. En önceki'ne belki de. Sen başkalarına sıkıca bağlandığın vakit 'ELİF' olmaz adın. Sanırsın ki o zaman zorluklar kalkacak; ama herkes yüklenir üzerine. Yardımsız Yar'lar doluşur dünyana. 'Yardımıyla gelen Yar' gitti diye. Aklımın alamadığı hallerin eteğinde gezinir dururum; belki aklım aczi yetiyle susabilmeyi öğrenir diye. Başımı tâ yüreğime kadar eğer, dinlerim o kısık fısıltıyı şimdilerde. Şimdilerde 'ELİF' der susarım; elimi bileğime koyar dinlerim nabzımı. Atışları, dünyadaki hiç kimsenin isminde artmaz, yüreğim dünyadaki kimsenin isminde titremez; bu belki de lütuftur, Yar'dandır bu, belki de 'ELİF ' olmanın gereğidir. -Allahu a'lem- 'ELİF' olmayı dileten de 'Yar' olmayı dileyen değil midir?

[Elif_dem]

ELİF Gibi Olmak ELİFle başlar Kur'an okuduğunda. ELİF olmak doğruluktur yaşadığın her olayda. ELİF olmak dik duruştur olan her yanlışlığa. ELİF olmak adam olmak demektir hakkıyla. ELİF olmak gerilip koşmak olmalı Hayır’a. ELİF olan değer katar yanındaki sıfıra. ELİF gibi dosdoğru her an olamasam da... ELİF gibi doğrula biliyorum nasıl olsa... Kadir Özdemir