Konu: Ahmet Süreyya DURNA'nın Şiirleri

[tarık]

[color=purple][b]BAYRAĞIMDIR İLK AŞKIM Ben güzel sevmedim bayrağım kadar Dalgalanır nazlı nazlı göklerde. Onu sonsuz ufuklarda Onu uç denizlerde Onu görmek istiyorum her yerde Benim ondan daha başka kimim var? Ben onun sevdalısı ben onun delisiyim Eksi kırk derecede kanımı kaynatan o! Yüreğimi hoplatan Gece düşüme giren Aklımı oynatan o! Kabul ederse eğer onun sevgilisiyim Ay yıldızı yakışır al rengine Baş tacıdır cümle güzelliklerin. Süzülür yükseklerde Kuş bakışı süzülür. Dolaştım kıtaları rastlamadım dengine Albenili dilberidir göklerin Duyunca adını başkalaşırım Aslî görevimdir selâma durmak. Medar-ı iftiharım Remzi hürriyetimin. Bu onurlu pâyeyi derûnumda taşırım Ne olur şevkime dokunma yâ Hak! Vatanımda şehidimin kefeni Bir de gönderlerde kutsal bayrağım. Düşündükçe Derinlere daldıkça Alır ötelere götürür beni; “İlk Aşkım”a ait şu gönül bağım! Hayat kaynağımdır ömrüm boyunca; Hava gibi ekmek gibi su gibi. Ancak ayrı kalabilirim Ondan tek ancak; Şâhit ol ey Kâinatın Sâhibi! Başımı musalla taşına koyunca. Ahmet Süreyya DURNA VASİYETİMDİR Ahmaklardan akıl alma Mehmet’im Elin davulunu çalma Mehmet’im Atılgan yürekli adam ol adam Bostan korkuluğu olma Mehmet’im Ahmet Süreyya DURNA KALBİM ANADOLU Beni başka dünyalarda arama! Ben Anadolu’mun yöresindeyim. Şehit kanlarıyla sulanmış olan Cana bedel metre karesindeyim. *** Gövdeye muhâlif kolda işim yok Meyvesiz kupkuru dalda işim yok Yozlaşmaya giden yolda işim yok Hep o değişmeyen töresindeyim. *** Bâzen bir seyyahım Tuna boyunda Bâzen yıkanırım Fırat suyunda Duru göllerinde deli çayında Çağıl çağıl akan deresindeyim. *** Çamlı bellerine çıktığım zaman Turacına tüfek sıktığım zaman Pembe ufuklara baktığım zaman Ömrümün en mâkul süresindeyim. *** Aklım bozkırlara takıldı yine Ruhum odaklandı kaval sesine Öyle kapıldım ki câzibesine Bilmiyorum şu an neresindeyim? *** Yurdum kandilidir yürek yağımın Düğüm noktasıdır gönül bağımın Saklıyım renginde al bayrağımın Mehmetçiğin mavi beresindeyim. *** Çeyiz sandığıyım Döndü Döne’min Yazmayım başında nazlı Senem’in Ayşe’min Fatma’mın gül Emine’min Kumaş fistanının hâresindeyim. Ahmet Süreyya DURNA BİRLİK YOLUNDA Sarp yokuşlarda değil düzde birlik olalım Senet kabul ederek sözde birlik olalım Kabukla oyalanmak en büyük yanılgıdır Geliniz hep beraber “öz”de birlik olalım ; Ahmet Süreyya DURNA DEM-İ VUSLAT Deprem olmuş tufan kopmuş farketmez Deli gönlüm bir sevdadan çarketmez Ne vazgeçer ne de uslanırım ben. *** Gam değil ekmeğim aşım kesilse Kör testere ile başım kesilse Aşkın sofrasında beslenirim ben. *** Sırılsıklam vurgunum can dostuma Ağma bulut! çakma şimşek üstüme! Yağmur yağmasa da ıslanırım ben. *** Enginlerde sığmaz içim içime Oturmaz kalıba girmez biçime Çıkar yükseklere seslenirim ben. *** Seferber olsa da eşyanın tümü Hiç bir kuvvet taşıyamaz yükümü Kendi yüreğime yaslanırım ben. *** Bir elimde cımbız birinde tarak Körler aynasına gözsüz bakarak Karanlık gecede süslenirim ben. *** Gücenmeyin darılmayın boşuna Çene çalıp yorulmayın boşuna Altın olsam gene paslanırım ben. *** Ölüm döşeğinde en zor anımda Sevgili! yeter ki sen ol yanımda “Dem-i vuslat” diye hislenirim ben. Ahmet Süreyya DURNA İBRETLİK Atlar ayakta uyur dengeyi belirlermiş Eşekler yük kahrını atlardan bilirlermiş. Rüzgârdan savrulurken bataklıktaki sazlar Ağaçlar eğilmeden ayakta ölürlermiş. Ahmet Süreyya DURNA DEPRESYON Pusulayı şaşırmışa benzerim Sanki ormanlıkta azana döndüm. Bir meçhul âlemde boşa gezerim Sazını kaybetmiş ozana döndüm. Yandım göyündüm! *** Medcezir yaşarım var ile yokta Aradığım görünmüyor ufukta. Uzaklıkta ıssızlıkta uç nokta Gidip gelinmeyen fizana döndüm. Yandım göyündüm! *** Başıma gaile aldım kimsesiz Kör karanlıklara daldım kimsesiz Şimdi ara yerde kaldım kimsesiz Kendi yuvasını bozana döndüm. Yandım göyündüm! *** Meclislerin köşe taşıydım önce Soylu geçmişime göz değdi bence. Gayr-i ihtiyari çaptan düşünce Ahh! kalaysız bakır kazana döndüm. Yandım göyündüm! *** Sayılı günlere tez geçer derken Umut dağlarıma kar yağdı erken. Göçmen kuşlarından muştu beklerken Bahar aylarında hazana döndüm. Yandım göyündüm! *** Enseme gâibten bir balyoz indi Al senin layığın “İşte bu!” dendi. Aklım iflas etti aşkım tükendi Buz üstüne yazı yazana döndüm. Yandım göyündüm! Ahmet Süreyya DURNA FARKLI BAKIŞ An gelir sanki bir firarî gibi Kaçarım can havli ben benliğimden Sen olunca güzelliğin sâhibi Utanırım kendi çirkinliğimden Ahmet Süreyya DURNA YAŞLILARIN CİLVESİ Rahmetli dedem derdi ki “Bak oğlum! Şu gördüğün mertek şu hezan var ya? Şu karşı ki dağın ağaçlarıydı. Gönül atlasımı ilk çizen var ya?” Ninemi göstererek: “Şu koca karının mor saçlarıydı” Rahmetli ninem derdi ki “Bak oğlum! Beni tek inciten tek üzen var ya? O yıllar söylenen aşk suçlarıydı. Gönül kovanımda ilk gezen var ya?” Dedemi göstererek: “Aha şu haşarı kızıl arıydı!” Ahmet Süreyya DURNA DERUNÎ DİL İLE... --Millet namına-- Yâ İlâhî senden bir muradım var Malûmdur ki halisâne niyetim Kıyamete kadar olsun pâyidar Vatanım Bayrağım ve hürriyetim Ahmet Süreyya DURNA TEMİNAT Açık söylüyorum iyice dinle; Hak’tan büyük dileğimsin böyle bil! Ölünceye kadar aşkım seninle Baş tacımsın teleğimsin böyle bil! *** Anla! Umudumsun çıkmadık canda; Demir attım bekliyorum limanda. Ölçümsün tartımsın aynı zamanda Süzgecimsin eleğimsin böyle bil! *** Sözlerindir kanun gibi uyduğum; Söz konusu değil gönül koyduğum. Zevkle taşımaktan onur duyduğum Kahrı kutsal şeleğimsin böyle bil! *** Yusuf’un ben isem Züleyha yüzlüm; Katı olamazsın ey yufka özlüm! Ey elma yanaklım! ey bâdem gözlüm! Mor dutumsun çileğimsin böyle bil! *** Yaşadığım kutlu çağsın kuşkusuz Yaslandığım karlı dağsın kuşkusuz Çevremi kuşatan “ağ”sın kuşkusuz Koruyucu yeleğimsin böyle bil! *** Turna katarından seçilmezimsin Kıymetinle paha biçilmezimsin Gerçek şu ki tek vazgeçilmezimsin Melîkemsin meleğimsin böyle bil! Ahmet Süreyya DURNA AMENNA Renklerin rengi yalandır aslında tüm renkler hâkî Vizyonda görünenlerin hepsi boş hepsi âfakî Âlemde cümle ne varsa ibret-i âlem içindir En sonunda her şey fâni ancak yüce Allah bâkî Ahmet Süreyya DURNA AŞK SİTEMİ Bırak! senin için yansın yüreğim Ne olur su dökme aşk közüme yâr! *** Düştüğümden beri sevda çölüne Neler konuşulur bak izime yâr! *** Dolaşır üstümde kara bulutlar Şimşekler çakanda can özüme yâr! *** Kolay mı katlanmak infirakına Hayâlin görünür hep gözüme yâr! *** Harcıâlem lütuf beklemiyorum Yeter ki birazcık gül yüzüme yâr! *** İstirhamım ömürde bir kefâret Muallâ başını koy dizime yâr! *** Gayr-i samimilik yapım değildir Sadâkat yükledim her sözüme yâr! *** Kâbuslar kuşatır çevre yanımı Geceler ağmada gündüzüme yâr! ........................................... Bırak! senin için yansın yüreğim Ne olur su dökme aşk közüme yâr! Ahmet Süreyya DURNA TEZA D Kimi bolluk denizinde yüzerken Kimi boğulmakta bir kaşık suda Kimi kaldırımda uyur gezerken Kimi gökdelende derin uykuda Ahmet Süreyya DURNA Not: Şiirler şairin "Şafak Taarruzu" adlı eserinden alıntıdır.   [/b][/color]

[gece_mavisi]

tşkk e103