Konu: Kutsal Kitaplar - İncil

[Ders Hocası]

Kitap, yazılarak biraraya getirilen bilgilerle bunların yazıldığı malzemeyi ifade eder. İslâmî metinlerde öncelikle Kur’ân-ı Kerîm’i nitelemekle beraber, genelde Allah Taâlâ’nın insanlara tebliğ etmek üzere peygamberlerine bildirdiği vahiylerin iki kapak arasında toplanmış haline verilen addır. Suhufun dışında kalan bu kitaplar da Tevrat, Zebur, İncil ve Kur'ân-ı Kerîm’den ibarettir. Bunların Allah tarafından gönderilmiş kitaplar olduklarına topluca iman etmek farzdır. [b]İncil[/b] Kur’an’da “Arkadan da (bu peygamberlerin), izlerince Meryem oğlu İsa’yı - kendinden önceki Tevrat’ın bir tasdikçisi olarak- gönderdik. Ona da içinde bir hidayet ve bir nur bulunan İncil’i -ondan önceki Tevrat’ın bir tasdikçisi ve takva sahipleri için bir hidayet ve öğüt olmak üzere- verdik” (el-Mâide 5/46) buyrulmaktadır. Müjde veya yeni öğreti anlamına gelen İncil Hz. ‘Isâ’ya vahyedilmiş olan ilâhî kitaptır. Müslümanların Allah Taâlâ’nın Hz. Îsâ’ya İncîl adında bir ilahî kitap vahyettiğine inanmaları gerekir. Hz. İsa’ya vahyolunduğu bilinen İncîl orijinal haliyle günümüze ulaşamdığı gibi Hıristiyanlığın ilk çağlarında birbirini tutmayan yüzlerce farklı İncîl ortaya çıktı. Her grup ve toplumun kendine has bir İncil’i bulunmaktaydı. Suriye’deki Hıristiyanlar Matta, Yunanistan’dakiler Luka, Roma’dakiler Markos İncîli’ni kullanmışlardır. Yuhanna İncili ile bu sayı dörde çıkmış, yüzlercesi arasından söz konusu dört İncîl Hıristiyan kutsal metnine dâhil edilmiştir. Hıristiyanlığın kutsal kitabı Eski ve Yeni Ahid’den meydana gelen Kitâbı Mukaddes’tir. Hıristiyalar Tanrı’nın İsa’yla yaptığı ahdi yeni kabul etmişler ve bu ahdin yazılı belgeleri addedilen metinlere de Yeni Ahid (New Testament) ismini vermişlerdir. Trente Konsili'nde (1546) tespit edilen şekliyle Yeni Ahid, Matta, Markos, Luka ve Yuhanna’ya göre İnciller, Resullerin İşleri, Pavlus’un Mektupları (14), Genel Mektuplar (7) ve Yuhanna’nın Vahyi olmak üzere yirmiyedi kitaptan meydana gelmektedir. Hz. Îsâ Ârâmîce konuştuğu halde İnciller ve Yeni Ahid’in diğer kitaplarının hepsi Grekçe’dir. Hıristiyan kutsal kitabında Îsâ’ya vahyedilen veya onun kaleme aldırmış olduğu bir metin bulunmamaktadır. Hıristiyan inancına göre Tanrı’nın ezelî, ebedî ilahî vahyi İsa’da gerçekleşmiştir, vahiy İsa’nın kendisi olup, Yeni Ahid metinleri ise o vahyi tasvir etmektedir. Yeni Ahid’i oluşturan kitaplar aynı zamanda ortaya çıkmış ve aynı tarihte yazılmış olmayıp, uzun süre şifahî olarak nakledilmiş, daha sonra yazıya geçirilmiştir. Yeni Ahid külliyatı içinde en erken yazılanlar İsa’yı sağlığında göremeyen Pavlus’a ait mektuplardır. Pavlus’un Mektupları miladî 50'li yıllardan 95-100 yıllarına kadar tarihlendirilmekte, Markos’un İncîli 65-70, Matta’nın İncili 70-80, Luka’nın İncîli 70-80 ve Yuhanna’nın İncili 90’lı yıllara tarihlendirilmiştir. Yeni Ahid’deki diğer mektupların yazıya geçiriliş tarihleri ise 64 ile 150 tahilerine kadar götürülmektedir. Bir başka görüşe göre Matta ve Luka İncilinin tarihi 90’lı yıllara da götürülmektedir. Yeni Ahid kitaplarının resmen tanınması (kanonizasyon) süreci de uzun bir süreyi kapsamaktadır. İlk dönem hıristiyanlar kutsal kitap olarak Eski Ahid metinlerini kullanmışlardır. Kilise babalarının yazılarından anlaşıldığı- na göre ikinci asrın ilk yıllarında Hıristiyanların bulunduğu farklı bölgelerde farklı İnciller kullanılıyordu. IV. asrın ikinci yarısında Grek kiliselerinde muhtelif listeler hazırlanmıştır. Bunlardan bir kısmı Yuhanna’nın dışındaki kitapları kendi listelerine almış, bir kısmı ise Vahiy kitabını da listelerine katmıştır. Grek kilisesinde Yeni Ahid’in listesi IV. yüzyılın ikinci yarısında tespit edilmiştir. Vahiy kitabıyla ilgili tartışmalar da VII. asra kadar devam etmiştir. Nihaî olarak ise 8 Nisan 1546’da Trente Konsili'nde Yeni Ahid’e ait liste bugünkü şekliyle resmen ilân edilmiştir. Yeni Ahid’i oluşturan yirmi yedi kitabın metnini ihtiva eden pek çok yazma vardır. Hepsi de Grekçe olan bu yazmaların hiç biri Yeni Ahid yazarlarına ait değildir. Orjinal nüshalar muhafaza edilememiştir. En eskileri papirus, diğerleri parşümen üzerine yazılmış olan, Yeni Ahid’in tamamını veya bir kısmını ihtiva eden bu yazmaların birbirlerinden de farklı oldukları kaydedilmektedir. Trente Konsili’nde son şeklini almış olan bugünkü Yeni Ahid metninde dahi gerek İnciller gerekse diğer kitaplar arasında çelişkilere rastlanmaktadır. Hıristiyanlar Kitâb-ı Mukaddes’i oluşturan yazıların tamamının ilham edilmiş Tanrı kelâmı olduğuna inanmışlardır. Onlara göre kutsal kitap, Kutsal Ruh tarafından ilham edilmiştir. Fakat zamanla metne yönelik tenkidî çalışmalar neticesinde kutsal metin yazarlarının Tanrı’nın aracıları oldukları ancak Tanrı’nın kutsal metinlerin biricik yazarı olmadığı, bunları yazanların da metne müdahele ettikleri dolayısıyla kutsal yazıların temel yapı ve şekil açısından onların eserleri olduğu inancı kabul görmeye başlamıştır.